|
 |
Odwiedzin |
37784286 |
 |
 |
Dziś |
1056 |
 |
|
| Sobota 20 kwietnia 2024 |
 |
|
|
|
| |
Przegrywać też trzeba umieć |
|
|
|
|
|
|
Lato w tym roku jest wyjątkowo piękne, a Gokartowy Puchar Polonii Szwedzkiej 2009 ma szczególne szczęście do dobrej pogody. Nie inaczej było 19 września na torze Hälla w Västerås.
Tym razem wystartowało tylko 17 zawodników, w tym trzech rezerwowych. Mniejsza ilość nie była jednak spowodowana brakiem chętnych. Trzy osoby nie zgłosiły swojej nieobecności na czas, odbierając tym samym szansę startu pozostałym zawodnikom rezerwowym. Prowadzący serię zawodów Tomasz Woźniak mówi, że trzeba się będzie zastanowić nad niedopuszczeniem do kolejnych zawodów osób notorycznie niepojawiających się w serii. Lepiej dać szansę osobom naprawdę chcącym jeździć.
Zwycięstwo statystyczne
Nie pierwszy raz obsługa toru gubiła się w prowadzeniu zawodów dla tak dużej grupy. Jednak to, co było małym nieporządkiem w kwalifikacjach, w finale rozwinęło się w chaos. Obsługa nie była w stanie określić pozycji startowych do finałów! Komputer wygenerował grupy startowe z czasami zupełnie pomieszanymi- co kompletnie podważyło sens przebytych kwalifikacji. Jako organizatorzy podjęliśmy wtedy decyzję jazdy w finale nie o miejsce na mecie, a o czas najlepszego okrążenia i wyliczenie pozycji końcowej na podstawie wyciągnięcia średniej najlepszych czasów. Na prośbę zawodników do wyliczeń posłużyły dwa najlepsze z trzech czasów. To po to, by wyeliminować najgorsze czasy spowodowane różnicami technicznymi pomiędzy kartami. Po wyliczeniu czasów okazało się, iż zwycięzcą został Jakub Głuszek ze średnim czasem 45,245 sek, na drugim miejscu uplasowała się Monika Kolompar, a trzeci niżej podpisany Marcin Brzezinka ze stratą do pierwszego 0,28 sekundy.
Szkoła techniki jazdy
Najlepszy czas dnia 45,16 sek osiągnął jeżdżący widowiskowo i jak sam mówi dla zabawy, Jarosław Johansson. To czas tym lepszy, że Jarek ma spory handicap wagowy- waży prawie 100 kg! Gdyby doszło do finału z prawdziwego zdarzenia, Jarek wystartowałby z pole position. To kolejny przykład stopniowego doskonalenia jazdy naszych zawodników. Wg obsługi czasy poniżej 46 sekund należą na torze Hälla do najlepszych. Aż dziewięciu z naszych zawodników osiągnęło takie czasy!
Dobry tor, słaba obsługa
Tor Hälla w Västerås jest bardzo dobry. Natomiast prowadzenie zawodów odwrotnie- było raczej bez porównania najgorsze z jakim się spotkaliśmy. Nie był to odosobniony przypadek, bo miałem tam później okazję jeździć ponownie z kolegami z pracy- i było jeszcze gorzej: przed finałem nie chciano nam w ogóle udostępnić czasów z treningu i kwalifikacji, a w finale nie zadbano o start z prawidłowych pozycji! Na pretensje odpowiadano nonszalancko „przecież mogliście odrobić pozycje”. Jeśli obsługa nie poprawi się do przyszłego roku, to nasz Puchar już tam ponownie nie zawita.
Przegrywać też trzeba umieć
Gokarty losowała jak zawsze obsługa toru w swoim systemie komputerowym, ale pojawił się głos, jakoby lepsze gokarty były „od początku zarezerwowane dla niektórych osób”. Auta sa różne- jedne szybsze, inne wolniejsze i każdy zawodnik siłą rzeczy wcześniej czy później trafi na gorszego. Rozpieszczony chyba dwoma wygranymi pod rząd Tadeusz Kubiczek nie mógł się odnaleźć, gdy wypadło mu jeździć słabszymi kartami. Narzekał na zepsute zawieszenie i uchodzące z opon powietrze, jednakże inne osoby tymi samymi kartami osiągały lepsze czasy. Gdy w finale z powodu wymiany wcześniejszych kartów Tadeusz miał jechać nierozgrzanym kartem rezerwowym, zrezygnował z jazdy w ogóle. Szkoda, bo był to akurat nietypowy finał, w którym nie liczyła się pozycja na mecie, lecz czas jednego jedynego okrążenia wyjeżdżonego podczas dziesięciominutowej rundy finałowej. Tadeusz miał więc czas na rozgrzanie karta. W finale nie zarejestrował jednak ani jednego czasu okrążenia. Zjechał do boksu, zajmując ostatnie miejsce w zawodach. Szkoda, bo talentu do jazdy zdecydowanie mu nie brakuje. W wyścigach potrzebna jest jednak również odporność psychiczna. Gdy dostanie się słabego karta, nie można się poddawać- trzeba zacisnąć zęby i walczyć.
Polonijny grill
Dzięki forumowym kontaktom, po wyścigu odbyło ognisko na wyspie Björnö, położonej zaledwie kilka kilometrów od toru kartingowego. Grupa gokartowców spotkała się tam z Polonią z okolic Västerås, która zadbała o dobrą organizcję- wybrała fajne miejsce i świetne oznaczyła dojazd ręcznie malowanymi drogowskazami z polskim napisem „OGNISKO”. Kiełbaski jedzono w miłym gronie i ładnej scenerii aż do zachodu słońca. Następnie odbyło się spontaniczne afterparty u gościnnej Polonii w pobliskim Surahammar. Jadącą może trochę niezbyt przepisowo kolumnę aut okoliczni mieszkańcy zapamiętają zapewne na dłużej, bo w tamtych spokojnych okolicach to raczej nieczęsty widok.
Ostatni finałowy wyścig
Tabela klasyfikacji generalnej przed wyścigiem finałowym jest bardzo wyrównana. Wielkie szanse na mistrzostwo ma Jakub Głuszek, ale o podium prócz niego walczyć będzie też co najmniej 5 innych osób. Czołówka tabeli wygląda następująco:
Jakub Głuszek 74 pkt
Monika Kolompar 67 pkt
Marcin Brzezinka 67 pkt
Robert Dåderman 64 pkt
Sebastian Stamstrand 63 pkt
Michał Matusiak 56 pkt
Jest o co walczyć, bo pierwsza trójka- tak jak i w poprzednim Pucharze- otrzyma wspaniałe nagordy ufundowane przez portal PoloniaInfo. Rozstrzygnięcie podczas piątego, finałowego wyścigu Pucharu.
Zapraszamy w sobotę 10 października o godz. 16.00 na tor Tuvängen w Södertälje. Finał zostanie uświetniony wizytą kierowcy wyścigowego polskiego pochodzenia, Martina Kudzaka, który opowie o swojej karierze i zaprezentuje wyścigowe Porsche GT3 Cup. Szczegóły w Kalendarzu Imprez.
Gokartowy Puchar Polonii Szwedzkiej 2009 organizowany jest przez portal PoloniaInfo oraz Związek Polaków w Sztokholmie, przy wsparciu Kongresu Polaków w Szwecji.
|
|
|
|
|
|
|
 | Odwiedza nas 15 gości
oraz 1 użytkowników. |
|
|
