Warszawa, dnia 30 kwietnia 2001 roku
MARSZAŁEK SENATU
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Prof. dr hab. Alicja Grześkowiak
Do Uczestników uroczystości odsłonięcia Pomnika Katyńskiego w Sztokholmie
Szanowni Państwo!
Serdecznie dziękuję za zaproszenie na uroczystość odsłonięcia Pomnika Katyńskiego w Sztokholmie. Niestety wcześniej podjęte zobowiązania uniemożliwiają mi osobisty w niej udział.
Podczas drugiej wojny światowej Naród Polski doświadczył wielu zbrodni i prześladowań. W tej martyrologii Zbrodnia Katyńska zajmuje miejsce szczególne. Nie była ona samowolnym "wyczynem" lokalnych enkawudzistów i partyjnych aparatczyków. Decyzję o wymordowaniu prawie 20 tysięcy polskich jeńców wojennych podjął osobiście Stalin przy współudziale członków najwyższych władz Związku Sowieckiego i Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii Bolszewickiej. Polskim jeńcom wojennym zarzucono, że są zatwardziałymi, nie rokującymi poprawy wrogami władzy sowieckiej i dlatego rozkazano NKWD sprawę jeńców - cytuję decyzję Stalina - rozpatrzyć w trybie specjalnym... bez wzywania aresztowanych i bez przedstawiania zarzutów... z zastosowaniem wobec nich najwyższego wymiaru kary - rozstrzelanie!
Ponad sześćdziesiąt lat temu dokonano okrutnego mordu. Potem, gdy został on odkryty, przez lata cynicznie kłamano, tuszowano wszelkimi sposobami prawdę, prześladowano tych, którzy chcieli prawdę ujawnić.
Dziękuje wszystkim, którzy tyle lat walczyli o ujawnienie prawdy o Zbrodni Katyńskiej, którzy zabiegali i zabiegają upamiętnienie Golgoty Wschodu, również tu w Sztokholmie.
Niechaj pamięć o pomordowanych będzie przestrogą przed tym, co zgotował ludziom system komunistyczny.
Z wyrazami szacunku,
Alicja Grześkowiak
|