|
 |
Odwiedzin |
37785443 |
 |
 |
Dziś |
2213 |
 |
|
| Sobota 20 kwietnia 2024 |
 |
|
|
|
| |
150 rocznica Powstania Styczniowego - prelekcja historyka IPN dr Piotra Szubarczyka |
|
|
|
|
| Kiedy |
Sobota 16 lutego 2013, godz. 16:00 |
| Gdzie |
|
| Organizuje | Klub Gazety Polskiej w Sztokholmie
Rada Uchodźstwa Polskiego OPON
|
| |
Artur Grottger "Bitwa"
Klub Gazety Polskiej w Sztokholmie wraz z Radą Uchodźstwa Polskiego zapraszają w 150 rocznicę Powstania Styczniowego do wspólnego uczczenia pamięci najwyższej ofiary złożonej przez naszych Rodaków, którym honor nie pozwolił żyć na kolanach w moskiewskiej niewoli.
16 lutego o godzinie 16:00, w siedzibie OPON naszym gościem będzie dr. Piotr Szubarczyk, historyk Instytutu Pamięcie Narodowej, który wygłosi prelekcję pt. "Powstanie Styczniowe jako traumatyczne doświadczenie ostatnich pokoleń Polaków, żyjących pod zaborami".
Po prelekcji istnieje możliwość nabycia dwóch książek: nowego wydania książki Piotra Szubarczyka „Inka” (wyd. Rafael Kraków) oraz „Żołnierzy wyklętych” Joanny Wieliczki-Szarek (wyd. AA Kraków).
***
22 stycznia spotkaliśmy się na cmentarzu Katolickim Haga Norra, przed pomnikiem Józefa Błażeja Demontowicza, powstańca, delegata Rządu Narodowego na kraje skandynawskie.
***
W 2013 roku Polacy i Litwini obchodzą 150 rocznicę Powstania Styczniowego.
W Szwecji możemy odnaleźć liczne pamiątki po tym historycznym wydarzeniu. Po Powstaniu Styczniowym 1863 roku przybywali do Szwecji byli powstańcy szukający tutaj schronienia przed Caratem. Wśród nich znalazł się jeden z najbardziej znanych Polaków w Szwecji, Henryk Bukowski, założyciel polskiego antykwariatu w Sztokholmie, oraz współzałożyciel Nordiska Museet. Na cmentarzu Haga Norra pochowany jest Józef Błażej Dementowicz, który organizował dla powstańców transporty broni przesyłane przez Gdańsk i Królewiec. Po internowaniu transportu z Londynu, Demontowicz pełnił funkcję delegata Rządu Narodowego na kraje skandynawskie. Po upadku Powstania Styczniowego osiadł na stale w Sztokholmie, gdzie pomagał polskim emigrantom do śmierci w 1876 roku.
Także w Sztokholmie, w rękach Przewodniczącej Rady Uchodźstwa Polskiego w Szwecji znajduje się powstańcza relikwia, sztandar, zbroczony krwią powstańca.
Powstanie skierowane przeciwko Imperium Rosyjskiemu, było wyrazem sprzeciwu wobec carskiego terroru i intensywnej polityki rusyfikacji. Jego celem była restytucja Rzeczypospolitej Obojga Narodów.
Powstanie wybuchło 22 stycznia roku w Warszawie i 1 lutego 1863 w Wilnie, obejmując ziemie leżące w historycznych granicach dawnej I Rzeczypospolitej pozostające pod zaborem carskim, włączając również Białoruś i część Ukrainy.
Powstanie styczniowe było najdłużej trwającym, najbardziej masowym ruchem niepodległościowym XIX-tego wieku. Mimo miażdżącej przewagi sił armii rosyjskiego zaborcy, przez prawie 2 lata działała niepodległościowa administracja cywilna i wojskowa, kierując działaniami zbrojnymi, w których wzięło udział co najmniej 150 tys. powstańców, zaangażowanych w ok.1200 mniejszych lub większych potyczek.
Powstanie spotkało się z poparciem międzynarodowej opinii publicznej. Działania dyplomatyczne krajów sygnatariuszy Traktatu Wiedeńskiego, w tym Szwecji, udaremniły wsparcie cara przez armię pruską. Niestety, pod naciskiem Rosji, rząd szwedzki internował w Malmö, parowiec Ward Jackson, ze wsparciem dla powstańców, wiozący na pokładzie 185 ochotników różnej narodowości, 2 działa, tysiące karabinów.
Pomimo poświęcenia i poniesionych ofiar zryw zakończył się klęską, a w odwecie władze carskie nasiliły represje przeciwko ludności cywilnej oraz całkowicie zlikwidowały resztki odrębności państwowej Królestwa Polskiego. Bilans insurekcji był tragiczny – w walkach zginęło około 30 tysięcy uczestników, blisko 1 tysiąc powstańców zostało straconych, około 38 tysięcy skazanych na katorgę lub zesłanych na Syberię. Majątki uczestników powstania zostały skonfiskowane.
Powstanie stanowiło ostatni akt wspólnego działania mieszkańców wielonarodowościowej I-szej Rzeczypospolitej i było punktem zwrotnym w procesie upowszechniania praw obywatelskich i budowy solidarności społecznej.
Odwoływanie się do tradycji powstania styczniowego stanowiło ważny element tworzenia nowoczesnego narodu polskiego. Legenda i etos Powstania Styczniowego legły u podstaw odrodzonej Polski, a poświęcenie powstańców doprowadziło do odrodzenia naszej państwowości po 123 latach niewoli w 1918 roku.
(Qbas)
Żródła:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Powstanie_styczniowe
Uchwała Senatu RP z dnia 3 sierpnia 2012 r. ustanawiająca rok 2013 Rokiem Powstania Styczniowego:
http://www.senat.gov.pl/prace/senat/posiedzenia/tematy,26,1.html
Projekt uchwały nie przyjętej przez Sejmu RP:
http://orka.sejm.gov.pl/Druki7ka.nsf/0/D97BE609B3CA97A1C1257AE9002A1F2F/%24File/1022.pdf
http://pl.wikipedia.org/wiki/J%C3%B3zef_Demontowicz
http://pl.wikipedia.org/wiki/Henryk_Bukowski
http://www.polskieslady.se/historia.htm
http://www.ojcow.pl/tablice_pamiatkowe/powstanie_styczniowe/herb_01.jpg
|
| |
|
| Mapa |
|
| Będą |
Zalogowani użytkownicy mogą tu zobaczyć listę osób, które wybierają się na 150 rocznica Powstania Styczniowego - prelekcja historyka IPN dr Piotra Szubarczyka oraz zadeklarować swoją obecność.
|
|
|
|
 | Odwiedza nas 25 gości
oraz 1 użytkowników. |
|
|
