|
 |
Odwiedzin |
37806558 |
 |
 |
Dziś |
2882 |
 |
|
| Piątek 26 kwietnia 2024 |
 |
|
|
|
| |
Kongres Zrzeszenia Organizacji Polonijnych w Szwecji |
|
|
|
|
|
|
| | 
2/1994
|
Jönkoping 12-13 marca 1994
Na trzydziestu sześciu delegatów, zgłoszonych przez dziesięć organizacji wchodzących w skład Zrzeszenia, nie dojechało dwoje. Po sprawdzeniu listy obecności stało się więc pewnym, że uchwały siedemnastego Kongresu będą prawomocne.
Toczyły się one, już po raz drugi, w sali konferencyjnej Hotelu "Savoy" w Jönköping, który doskonale przygotował się na przyjęcie uczestników i gości kongresu. W ciągu dwóch dni trwania obrad nie było ze strony gospodarzy najmniejszego potknięcia organizacyjnego. Podobnie popisał się Zarząd, zaopatrując wcześniej delegatów we wszystkie podstawowe dokumenty. Z kolei, uczestnicy, jak gdyby rewanżując się, wykazali ogromne zdyscyplinowanie i porządek.
Sprawny przebieg obrad bez wątpienia można zawdzięczać energicznemu i doświadczonemu Teodorowi Wiśniewskiemu z Malmö. Jego to na początku pierwszego posiedzenia, na wniosek prezesa Stowarzyszenia Tadeusza Adama Pilata, wybrano przewodniczącym obrad. W słowie wstępnym prezes przypomniał też ubiegłoroczny Kongres i nastroje na nim panujące: Mówiliście, że jesteśmy w kryzysie. Smutna była świadomość, że Zrzeszenie założone w 1977 mogłoby się rozlecieć. Ale myślę iż już po roku można powiedzieć, że udało się powstrzymać proces rozpadu. A zmiany statutowe, które proponujemy idą w kierunku rozszerzenia demokracji wewnątrzorganizacyjnej. Uważamy to za najważniejsze!
Sprawy, nad którymi radzono wcale nie były łatwe. Szło mianowicie m.in. o zmiany statutowe, które budziły kontrowersje. Zawsze takie problemy wywołują różnorodne opinie. Wniosek w tej sprawie przedstawiła Rada Zrzeszenia. Nie jest tajemnicą, że w samej Radzie nie wszyscy byli zwolennikami zmian. Uwidoczniła to dyskusja kongresowa. I nie dlatego, by byli przeciwni procesowi demokratyzowania władz Zrzeszenia ale chyba dlatego, iż obawiali się komplikacji organizacyjnych. Można rozumieć ich stanowisko, ale z drugiej strony trzeba wyraźnie powiedzieć, że demokracja jest najtrudniejszym systemem lecz nikt nie wymyślił lepszego. Większość delegatów poparła zawarte we wniosku propozycje. A i oponenci dali się przekonać. Zmiany sprowadzają się do rozszerzenia składu zarządu o wszystkich prezesów organizacji lokalnych i zwiększenie częstotliwości jego spotkań.
Drugim i poważnym problemem była zmiana kasjera Zrzeszenia. Z tego stanowiska, po wielu latach pracy, zgłosiła rezygnację Halina Wasielewska. Ponosić odpowiedzialność za pieniądze, wczytywać się w przepisy finansowe nie jest łatwo. Dlatego nie było wielu kandydatów na to wakujące w Zarządzie stanowisko. Prawdę mówiąc tylko Józef Malocco z Göteborga gotowy był wziąć ten trud na siebie. Został też jednogłośnie wybrany. Równocześnie wyrażono podziękowanie Halinie Wasielewskiej za jej bezbłędne prowadzenie skomplikowanych spraw Zrzeszenia.
Specjalną też uchwałą Kongres postanowił wystosować pismo z podziękowaniem za całokształt pracy do Jej męża, red. Józefa Wasielewskiego, który przez wiele lat prowadził kwartalnik "Polonia". Niestety stan zdrowia uniemożliwił mu przyjazd na Kongres. Po raz pierwszy od wielu lat nie był na tym najważniejszym dorocznym zebraniu. Na sali wyrażano nadzieję, że pojawi się w przyszłym roku.
Wiceprezes Maria Olsson mówiła o potrzebie zainteresowania się sytuacją członków Zrzeszenia na rynku pracy. Bezrobocie panujące w Szwecji dotknęło wielu naszych rodaków. Istnieją pewne możliwości przyjścia im z pomocą poprzez uczestnictwo choćby w kursach, przygotowujących do nowych i poszukiwanych zawodów. Ale by tego dokonać konieczne jest rozpoznanie położenia przez lokalne organizacje.
Pojawiła się też w dyskusji sprawa telewizyjnych anten satelitarnych dla lokali organizacyjnych. Umożliwiają one odbiór polskich programów "Polonia" i "Polsat". Zrzeszenie, jak wyjaśniono, jest w stanie dofinansować ich instalację w wysokości od 1600 do 5000 koron w zależności od kosztów montażu.
Kongres oczywiście, wypełniając swoje statutowe obowiązki, zajął się też sprawozdaniem finansowym i sprawozdaniem Zarządu za rok 1993. Komisja Rewizyjna wystąpiła o udzielenie Zarządowi absolutorium. Nie było ani jednego głosu sprzeciwu.
Zatwierdzono też w głosowaniu plan działalności i budżet na rok 1994/1995. Przyjęto przy tym wniosek by budżetowa pozycja "kultura" była nienaruszalna. Tzn., że Zarząd nie ma prawa pieniędzy tych spożytkować na inny, nawet najbardziej szlachetny, cel. Przewiduje się min. dofinansowywanie, w miarę możliwości, działalności a przede wszystkim wyjazdów istniejących, w organizacjach Zrzeszenia, zespołów artystycznych czy warsztatów teatralnych.
Bardzo ważnym problemem, o którym mówiono, była działalność w środowiskach młodzieżowych. Postępuje proces starzenia się organizacji. Nie jest to zjawisko dotyczące wyłącznie związków polonijnych i nie jest typowe tylko dla Szwecji. Wydaje się jednak, że w wypadku Polonii głównymi przyczynami są brak dopływu nowych fal emigrantów i szybki i stosunkowo łatwy proces integracji młodych Polaków ze społeczeństwem szwedzkim. Istnieje równocześnie wyczuwalna wśród części młodzieży, chęć współdziałania w ramach organizacji polonijnych. By im w tym dopomóc Zrzeszenie zorganizuje młodzieżowe spotkanie wczesną jesienią br. Zapadła też decyzja zobowiązująca zarząd do rozpatrzenia możliwości organizowania młodzieżowych obozów letnich.
Zrzeszenie jest członkiem SIOS, organu współpracy największych organizacji cudzoziemskich w Szwecji (ponad 450 organizacji lokalnych, ok. 120 tys. członków). Istnieje też młodzieżowe SIOS - Ung SIOS. Stałym i aktywnym reprezentantem młodzieży z organizacji wchodzących w skład Zrzeszenia jest, Ania Rypińska.
Reprezentantem Zrzeszenia w SIOS jest wiceprezes Maria Olsson. SIOS ma też swój kobiecy pion, w którym działa sekretarz Zrzeszenia Ewa Nordin. SIOS organizuje wyjazdy studyjne do krajów pochodzenia grup narodowych wchodzących w jego skład. Są one bardzo poważnie traktowane przez władze państwowe zarówno szwedzkie jak i krajów goszczących. W roku przyszłym wyjazd taki planowany jest do Polski. Obowiązkiem Zrzeszenia jest jego przygotowanie i zorganizowanie.
Pierwszy dzień obrad zakończyło spotkanie delegatów z gośćmi Kongresu: Ambasador RP, Barbarą Tuge Erecińską i konsulami Generalnymi RP w Malmö, Stefanem Skawiną i w Sztokholmie, Józefem Domagalskim. Pani Ambasador przedstawiła stan międzypaństwowych stosunków polsko - szwedzkich. Scharakteryzowała je jako bardzo dobre. Nie ukrywała przy tym słabych punktów, przede wszystkim w dziedzinie wzajemnych kontaktów gospodarczych. Następnie odpowiadała na pytania. Wspierali ją przy tym konsulowie, gdy pojawiały się tematy leżące w ich kompetencji.
Wystąpienie i odpowiedzi Pani Ambasador świadczyły o Jej kompetencji i doskonałym rozeznaniu w niełatwej przecież dziedzinie szwedzkiej polityki. Spotkanie to wyjaśniło obecnym wiele problemów. Część pytań padających z sali świadczyła bowiem o słabym rozeznaniu w tej dziedzinie. Powodowane jest to brakiem dostępu do źródeł informacji. Niewielkim stosunkowo zainteresowaniem massmediów szwedzkich sprawami polskimi. Spotkanie to jest jeszcze jednym dowodem, że "Polonia" ma do spełnienia w tej dziedzinie poważną rolę jako źródło wiedzy dla czytelników o kontaktach i stosunkach polsko - szwedzkich.
Drugiego dnia Kongresu delegaci wysłuchali ciekawego odczytu przygotowanego przez ABF na temat Unii Europejskiej. Po nim również rozwinęła się dyskusja.
|
|
|
|
|
|
|
 | Odwiedza nas 32 gości
oraz 2 użytkowników. |
|
|
