|
 |
Odwiedzin |
37806638 |
 |
 |
Dziś |
2962 |
 |
|
| Piątek 26 kwietnia 2024 |
 |
|
|
|
| |
Polscy artyści na Międzynarodowym Biennale Sztuki w Göteborgu - GIBCA 2013 |
|
|
|
|
| Kiedy |
Sobota 7 września 2013 |
| Organizuje | Instytut Polski w Sztokholmie
GIBCA
|
| |
Fot. Dorota Lukiańska
Silna polska reprezentacja na 7. Międzynarodowym Biennale Sztuki w Goeteborgu (GIBCA 2013) Play! Recapturing the Radical Imagination
7 września - 17 listopada 2013
Göteborg, Szwecja
http://www.gibca.se/
http://www.polskainstitutet.se/_gibca
Biennale sztuki w Goeteborgu (Göteborgs Internationella Konstbiennal, w skrócie GIBCA) to największe cykliczne wydarzenie artystyczne w Szwecji. Organizowany od 2001 roku projekt to przede wszystkim niezwykle ważna arena międzynarodowej wymiany i współpracy w obszarze sztuk wizualnych.
Tegoroczne biennale, którego tytuł brzmi Play! Recapturing the Radical Imagination bada i poddaje krytycznej analizie dwa istotne składniki artystycznego i politycznego dyskursu - zabawę i radykalną wyobraźnię.
Dyrektorami artystycznymi biennale są Edi Muka oraz Stina Edblom, którzy zaprosili czterech kuratorów do zrealizowania odrębnych projektów. Swoje wystawy przygotowali Claire Tancons, Katerina Gregos, Andjeas Ejiksson i Ragnar Kjartansson oraz Joanna Warsza.
Polscy artyści biorący udział w biennale: Katarzyna Krakowiak (projekt ArtCrime), Karol Radziszewski (projekt AnarKrew) i Agnieszka Polska (program towarzyszący); kuratorka i dyrektorka artystyczna Kunsthall Aarhus, Joasia Krysa weźmie udział w serii wykładów: New Perspectives On Curatorial Practice), zaś Dorota Lukiańska, artystka pracująca jako fotograf dla szwedzkiej policji przygotowała dokumentację do projektu Joanny Warszy.
Współpraca i współprodukcja: Instytut Polski w Sztokholmie.
***
Art Crime. Legally On The Edge. A Forensic Exhibition in the Backwaters of Göteborg;
Kuratorka: Joanna Warsza
Miejsca: Kajskjul 207, Göteborgs Operan, Älvrummet, Hotel ibis Styles, Drömmarnas kaj i Älvsnabben
Statement kuratorski:
Niezwykły skandynawski serial kryminalny "The Bridge" ("Most") rozpoczyna scena, w której w całym mieście następuje przerwa w dopływie prądu, gasną światła i życie na chwilę zamiera. Po środku mostu, na granicy pomiędzy Szwecją a Danią znalezione jest przepołowione ciało. Jest to pierwsze działanie „szlachetnego terrorysty”, który popełnia zbrodnie, aby zwrócić uwagę na problemy społeczne. Od niemalże pół wieku kryminały i powieści grozy uchodzą za swoistą metodę uprawiania politycznej debaty w Skandynawii, post-marxistowską krytykę społeczeństwa, które pod pozorną harmonią i konsensusem skrywa utajone zło. Jak pisał miłośnik gatunku, Bertol Brecht - fascynacja czarnym gatunkiem ma źródło w głęboko modernistycznym projekcie; w kryminałach bowiem każde przestępstwo musi mieć swój racjonalny powód, zło ostatecznie przegrywa, triumfuje zaś fantazyjny obraz harmonijnego społeczeństwa.
Fot. Dorota Lukiańska
Wystawa kryminalna ArtCrime. Legally on the Edge. A Forensic Exhibition odbywa się w centrum Goeteborga, w postaci spaceru od mariny Lilla Bommens, wzdłuż "Wybrzeża Niezrealizowanych Marzeń". Wszyscy zaproszeni artyści interesują się działaniem na pograniczu sztuki i prawa, analizowaniem przemocy i pytaniem o prawny i polityczny status nielegalnego dzieła sztuki. Wystawa eksploruje też rolę artystów jako detektywów, badaczy i autorów niestworzonych historii, z drugiej zaś - jako komentatorów społecznych i aktywistów. Badaniu poddana zostaje sfera kryminalna - szare strefy i luki prawne oraz niedopowiedzenia, które znajdują polityczne lub aktywistyczne zastosowanie. Projekt konfrontuje zbrodnię z prawodawstwem - historią wraków, prawem morskim, cenzurą obyczajową, pracą dla policji, ciemną stroną poprawnego społeczeństwa. Jaki pisał Theodor Adorno: "Każde dzieło sztuki jest niedokonaną zbrodnią"; ponieważ sztuka, tak jak zbrodnia, pragnie zradykalizować status quo.
Projekty artystów posłużyły jako inspiracja do noweli kryminalnej napisanej przez jednego z najsłynniejszych szwedzkich autorów Nordic Noir, pochodzącego z Goeteborga Åke Edwardsona. Opowiadanie ukaże się w lokalnej prasie (w dzienniku "Göteborgs-Posten") w dniu otwarcia Biennale. Zdjęcia do wystawy-opowiadania wykonała Dorota Lukiańska, szwedzka artystka polskiego pochodzenia, pracująca też jako fotograf dla wydziału policji kryminalnej.
Artyści biorący udział w projekcie ArtCrime:
Tania Bruguera (Kuba, 1968)
Åke Edwardson ( Szwecja, 1953)
Forensic Architecture & Füsun Türetken (UK, 2011-2014 / Turcja, 1972)
Núria Güell (Hiszpania, 1981)
Maja Hammarén (Szwecja, 1978)
Katarzyna Krakowiak (Polska, 1980)
Jill Magid (USA , 1973)
Mapa Teatro (Kolumbia, 1984)
Marion von Osten (Niemcy, 1963)
Markus Öhrn (Szwecja, 1972)
Sunshine Socialist Cinema (Kalle Brolin & Kristina Müntzing) (Szwecja, 2011)
Dorota Lukiańska (autorka zdjęć do publikacji)
Katarzyna Krakowiak (1980)
White Noise, 2013
Pod zwodzonym mostem wzdłuż Wybrzeża Niezrealizowanych Marzeń zainstalowany zostanie zakamuflowany nadajnik radiowy, który będzie emitować szumy komunikacyjne (white noise). Przejeżdżające pojazdy czy parkujące auta znajdą się w zaaranżowanej strefie ciszy, doświadczą wyłączenia z rutynowej działalności, przerwy nawiązującej też do początkowej sceny skandynawskiego serialu “The Bridge” (projekt realizowany jest w ramach wystawy
ArtCrime. Legally on the Edge. A Forensic Exhibition).
Karol Radziszewski (1980)
Wystawę AnarKrew: An Anti-Archives. Göteborg Carnival on Record, w której bierze udział Karol Radziszewski, kuratorka Claire Tancons postanowiła zbudować traktując jako punt wyjścia archiwa karnawału ulicznego, który odbywał się w Goeteborgu w latach 1982 - 1993, organizowanego przez muzyka i DJa, Johana Heintza.
Fot. Dorota Lukiańska
Karnawał organizowany był oddolnie; Heintz włączał do niego również emigrantów. Było to spore wydarzenie, o którym dzisiaj nikt już nie pamięta. Claire Tancons dowiedziała się o nim przebywając w Goeteborgu. W swojej strategii kuratorskiej Tancons używa karnawału jako aktu politycznego i potencjalnie anarchicznego. Zaproszeni przez nią artyści otrzymali zdygitalizowane materiały z archiwum Johana Heintza (zdjęcia, wycinki prasowe etc.). Radziszewski dostał dodatkowo zdygitalizowane taśmy VHS z dokumentacją kilku edycji karnawału. Współpracujący z Tancons artyści odwołują się do archiwum Heintza, ale przede wszystkim tworzą projekty stanowiące potencjalne pomysły na przyszłość - kontynuację zapomnianego karnawału; nie roztrząsają przeszłości (stąd podtytuł wystawy: "anti-archives").
Radziszewski o swoim projekcie:
"Oglądając te wszystkie zdjęcia i kasety, najbardziej zainteresowałem się makijażami na twarzach mieszkańców i tym jak ludzie odmieniają się pod wpływem "kamuflażu". Nawet kiedy są w swoich normalnych ubraniach, a mają pomalowaną twarz, na chwilę pozwalają sobie na więcej, jakby wcielali się w kogoś innego, mogą się bardziej odsłonić, ujawnić swoją drugą, bardziej skrywaną naturę. Chodziło mi też o dwuznaczność tradycji malowania na twarzy i symboli, które się na niej pojawiają – czasem służy to zabawie, a czasem są to barwy wojenne lub symbole rewolucyjne/anarchistyczne. Bezpośrednim punktem odniesienia był też dla mnie cykl zdjęć (autorzy: Lennart Sjöberg i Per Zetterberg) z 1992 roku, które dokumentują przebranych karnawałowo mieszkańców (tuż po przemarszu) pozujących na tle charakterystycznej (żółte cegły) ściany Göteborgs Konsthall. Postanowiłem sfotografować współczesnych mieszkańców Goeteborga z dokonaną przeze mnie minimalną interwencją malarską na ich twarzach, na tle tej samej ściany. Portretowałem wybranych przechodniów, prosząc żeby pozowali w skupieniu, bez uśmiechu. Zdjęcia będą pokazane w centrum Hasselblada i zestawione bezpośrednio razem z odbitkami Lennarta Sjöberga i Pera Zetterberga. Dodatkowo niektóre z moich zdjęć pojawią się w przestrzeni wystawy w Konsthall, a także w witrynach kilku sklepów na głównej ulicy Avenyn jako plakaty. Więcej informacji: http://www.hasselbladfoundation.org/the-project-room/
Moja praca odwołuje się też pośrednio do działań Ryszarda Kisiela (malowanie twarzy i ciała w latach 80-tych dokumentowane na slajdach i powtórzone przez niego w moim długofalowym projekcie "Kisieland"), a w szerszej tradycji przywołuje neoawangardowe działania Wiktora Gutta."
Druga praca Karola Radziszewskiego to 9-kanałowa instalacja video. 9 monitorów zestawionych razem w jedną kompozycję będzie prezentowanych w witrynie jednego ze sklepów na Avenyn (a w lekko zmienionej wersji praca ta pojawi się jednocześnie na wystawie w Konsthall). Na wideo widać 9 głów przedstawicieli lokalnej społeczności queerowej Goeteborga, których twarz stopniowo pokrywa farba (najpierw przerysowany makijaż grający ze stereotypowymi wyobrażeniami płci, który przechodzi w bardziej abstrakcyjne transformacje, a całość kończy się pomalowaniem twarzy w połowie na czarno, w połowie na różowo - czyli symbolem Queer Anarchy). W tle pulsują intensywne kolory, a cała instalacja jest utrzymana w klimacie lat 80-tych, grając jednocześnie z konwencją wczesnego MTV.
Pomimo iż karnawałowa maskarada, przebieranki i zabawa płcią są charakterystyczne dla kultury queer, to obecność przedstawicieli tej grupy w dokumentacji Goeteborskiego karnawału jest znikoma. Ten temat "nieobecności queer" na wystawie podejmuje również szwedzka grupa The New Beauty Council & MYCKET: http://www.gibca.se/index.php/en/theme/artists/new-beauty-council-mycket
W projekcie polskiego artysty chodzi także o anarchistyczny potencjał karnawału, który zawiesza prawa w mieście i w każdej chwili może przerodzić się w zamieszki; dlatego twarze w instalacji Radziszewskiego na końcu pomalowane zostają w symbol queerowej anarchii, a jako ścieżki dźwiękowej używa on fragmentu oryginalnego nagrania bębnów wybijających karnawałowy rytm na ulicy, który oderwany od oryginalnej warstwy wizualnej brzmi niepokojąco i niejednoznacznie (materiał pochodzi z jednej ze zdygitalizowanych archiwalnych taśm VHS).
Agnieszka Polska (1985)
Future Days, HD 2013, 30 min.
Zabawne i melancholijne, najnowsze video Agnieszki Polskiej pt. "Future Days" łączy elementy animacji ze zdjęciami wykonanymi na szwedzkiej wyspie Gotlandii. Artystka stworzyła tutaj fikcyjne "zaświaty dla artystów", w którym artyści z różnych pokoleń spotykają się po śmierci. Są to kluczowe postaci z dwudziestowiecznego świata sztuki oraz szereg zapomnianych polskich artystów i teoretyków. Aktorzy noszą maski na podobieństwo prawdziwych osób. Ich dialogi powstały w oparciu o cytaty z dzieł bohaterów, których grają. W swoich dyskusjach komentują wybrane prace, w ironiczny sposób obnażając ograniczenia ludzkiej wiedzy.
Koprodukcja: ACT - Art Collection Telekom, The Baltic Art Center, Visby, Szwecja i Ljubljana Biennial of Graphic Arts.
Prezentacja w ramach projektu: Leisure, Discipline and Punishment, którego głównym założeniem jest przyjrzenie się różnym przestrzeniom odwiedzanym dla przyjemności, z konieczności lub z przymusu. Artyści odnoszą się do tych miejsc, dodając nowe warstwy znaczeniowe i formalne.
Przedsięwzięcie realizowane jest w publicznych przestrzeniach Goeteborga, w miejscach, gdzie mieszkańcy miasta spędzają dużo czasu, pracują i odpoczywają. Leisure, Discipline and Punishment to europejski projekt stanowiący współpracę między Contour Biennial, Mechelen, GIBCA, Liverpool Biennial i Lubljana Biennial of Graphic Art (http://gibca.se/index.php/en/venues/ldp).
***
Więcej:
http://www.gibca.se/
http://www.polskainstitutet.se/_gibca
http://www.polskainstitutet.se/krysa_gibca
http://www.gibca.se/rs_events/view/new_perspectives_on_19/?lang=en
http://gibca.se/index.php/en/venues/ldp
|
| |
|
| Będą |
Zalogowani użytkownicy mogą tu zobaczyć listę osób, które wybierają się na Polscy artyści na Międzynarodowym Biennale Sztuki w Göteborgu - GIBCA 2013 oraz zadeklarować swoją obecność.
|
|
|
|
 | Odwiedza nas 23 gości
oraz 0 użytkowników. |
|
|
