 |
|
 |
| |
Silva Rerum - O pisaniu, czytaniu i podróżach po Ryszardzie Kapuścińskim |
|
 |
|
 |
| Kiedy |
Wtorek 23 lutego 2010, godz. 19:00 |
| Gdzie |
Södra Teatern-Kägelbana, Östra Rummet, Mosebacke Torg 1–3 |
| Organizuje | Instytut Polski w Sztokholmie
Södra Teatern
|
| |
Silva Rerum - Cykl wtorkowych rozmów o literaturze Instytutu Polskiego oraz Södra Teatern
23 LUTY, 19.00
Södra Teatern-Kägelbana, Östra Rummet
WEJŚCIE: 60 SEK
O PISANIU, CZYTANIU I PODRÓŻACH
po Ryszardzie Kapuścińskim
Czasami opisując to, co robię, uciekam się do łacińskiego zwrotu "silva reum" - "las rzeczy". To jest mój świat - las rzeczy, a ja żyję i podróżuję w nim. Żeby pojąć świat, trzeba go przeniknąć tak całkowicie, jak to tylko możliwe.
(Ryszard Kapuściński, Autoportret reportera)
Pod koniec lutego, Instytut Polski w Sztokholmie we współpracy z Södra Teatern, zainauguruje nowy cykl spotkań literackich - Silva rerum.
Gospodarzami spotkań będą tłumacze literatury polskiej Anders Bodegård oraz Stefan Ingvarsson.
Pierwszymi zaproszonymi do literackiego lasu goścmi będą zainspirowaniu twórczością Ryszarda Kapuścińskiego polscy pisarze-reporterzy: Wojciech Tochman oraz Wojciech Jagielski oraz szwedzka pisarka Bodil Malmsten uważająca Ryszarda Kapuścińskiego za jednego ze swoich literackich mistrzów.
Uczestnicy spotkania rozmawiać będą o podróżowaniu, czytaniu i pisaniu oraz o tym, kto tak naprawdę jest głównym bohaterem ich książek.
Organizatorzy: Instytut Polski w Sztokholmie we współpracy z Södra Teatern.
Goście Silva Rerum
WOJCIECH TOCHMAN [1969]. Reporter. Od roku 1990 związany z „Gazetą Wyborczą” i dodatkiem „Duży Format”. Pomysłodawca i gospodarz programu „Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie”, nadawanego w telewizji polskiej w latach 1996-2002. Od dziesięciu lat prowadzi fundację ITAKA – Centrum Poszukiwań Ludzi Zaginionych.
Wydał SCHODÓW SIĘ NIE PALI [2000, 2006], jedenaście reportaży o człowieku samotnym i zagubionym, JAKBYŚ KAMIEŃ JADŁA [2002] o życiu w dzisiejszej Bośni, kilka lat po podpisaniu porozumienia pokojowego w Dayton, w której nic, mimo zmęczenia mediów tematem wojen bałkańskich, nie wróciło do normy, CÓREŃKĘ [2005] o zamordowanej przez terrorystów na wyspie Bali reporterce Beacie Pawlak i WŚCIEKŁEGO PSA [2007] o Polsce i o polskiej religijności. Jego teksty ukazały się w antologii polskiego reportażu: wydanej w Paryżu LA VIE EST UN REPORTAGE i w Sztokholmie OUVERTYR TILL LIVET. „Chcę pisać tak, by czytelnik stracił apetyt. By go zabolało, by poczuł strach, mróz albo smród. Żeby się ubrudził, porzygał albo popłakał z bezradności” – mówi w wywiadach.
WOJCIECH JAGIELSKI [1960]. Reporter, autor czterech książek dotyczących Kaukazu [DOBRE MIEJSCE DO UMIERANIA 1994,2005 – A GOOD PLACE TO DIE], Afganistanie [MODLITWA O DESZCZ 2002 – PRAYING FOR RAIN], Czeczenii [WIEŻE Z KAMIENIA 2004,2008 – TOWERS OF STONE. THE BATTLE OF WILLS IN CHECHNYA] oraz Afryce[NOCNI WĘDROWCY 2009 – THE NIGHT WALKERS]. W latach 1986-1991 pracował w Polskiej Agencji Prasowej, od lat związany z „Gazetą Wyborczą”, której dziś jest redaktorem. Współpracuje z BBC i „Le Monde”.
Nazywany spadkobiercą Ryszarda Kapuścińskiego, który potrafi zatrzymać się, by stworzyć coś więcej niż tylko raport z odległego kraju, mówi o sobie, że czasem czuje się jak przedstawiciel ginącego gatunku, ekspert żyjący w czasach, gdzie wiedza jest przeszkodą w dziennikarstwie, które preferuje krótką formę, wielką katastrofę, najlepiej pasującą do obowiązującego stereotypu. „Nowoczesne dziennikarstwo w ogóle mnie nie pociąga” – mówi.
BODIL MALMSTEN [1944]. Pisarka, debiutowała w 1977 roku tomem poetyckim DVÄRGEN GUSTAF, potem wydała jeszcze m.in. DAMEN, DET BRINNER! [1984], PADDAN & BRANDEN [1987], SVARTVITA BILDER [1988], NEFERTITI I BERLIN [1990] oraz UNDERGÅNGARENS SÅNGER [1998]. W Polsce znana przede wszystkim jako autorka DET ÄR FORTFARANDE INGEN ORDNING PÅ MINA PAPPER [2003, wydanie polskie I ZNOWU MAM BAŁAGAN W PAPIERACH, 2006], PRISET PÅ VATTEN I FINISTÈRE [2001, CENA WODY W FINISTÈRE, 2007] i MITT FÖRSTA LIV [2004, wydanie polskie MOJE PIERWSZE ŻYCIE, 2009].
W 2006 została doktorem honoris causa w Östersund i za sprawą krótkiego cytatu trafiła na łamy książki Ryszarda Kapuścińskiego LAPIDARIUM IV: „Napisanie dobrego tekstu to prawdziwe piekło – Bodil Malmsten w swojej cudownej książce I ZNOWU MAM BAŁAGAN W PAPIERACH”. Jej ostatnia książka zatytułowana jest cytatem z wiersza Wisławy Szymborskiej, „Wszelki wypadek”: POSŁUCHAJ JAK MI PRĘDKO BIJE TWOJE SERCE.
|
| |
|
| Link |
Södra Teatern-Kägelbana |
| Mapa |
|
| Będą |
Zalogowani użytkownicy mogą tu zobaczyć listę osób, które wybierają się na Silva Rerum - O pisaniu, czytaniu i podróżach po Ryszardzie Kapuścińskim oraz zadeklarować swoją obecność.
|
|
|
