|
 |
Odwiedzin |
37804605 |
 |
 |
Dziś |
929 |
 |
|
| Piątek 26 kwietnia 2024 |
 |
|
|
|
| |
Wernisaż wystawy 'Dziennik Polki' - Dni polskie w Uppsali |
|
|
|
|
| Kiedy |
Poniedziałek 7 kwietnia 2008, godz. 17:00 |
| Gdzie |
Uppsala Konsert & Kongress, Vaksala torg 1 |
| Organizuje | Instytut Polski w Sztokholmie
|
| |
Dni polskie w Uppsali 7-13 kwietnia
Projekt Uppsala 2008 – 'Kobieta betyder kvinna'
Pojęcia sztuki czy literatury kobiecej najczęściej budzą dziś irytację, uważa się je za ograniczające. Właśnie dlatego projekt poświęcony przede wszystkim kobietom, w szczególności Polkom stanowi wyzwanie. W centrum naszego zainteresowania znajdą się polskie artystki, których działania zaskoczą, zachwycą i wywołają niejedną dyskusję, przedsiębiorcze biznesmenki oraz inne kreatywne kobiety.
Inauguracja projektu 'Kobieta betyder kvinna'
Wernisaż wystawy 'Dziennik Polki'
Wstęp wolny
Godziny otwarcia:
poniedziałek – piątek: 10.00 – 20.00
sobota: 10.00 – 20.00
niedziela: 12.00 – 17.00
Wystawa o zderzeniu tradycji i nowoczesności, konserwatyzmu i tendencji modernistycznych, czyli o specyfice postrzegania kobiet w Polsce, o obowiązujących wzorach kobiecości, o tym jak kobiety widzą siebie i mówią o sobie.
Centrum wystawy stanowi motyw autoportretu i dziennika.
Artystki: Anna Baumgart, Elżbieta Jabłońska, Jadwiga Sawicka, Agata Nowicka, Eliza Galey, Małgorzata Niedziełko, Katarzyna Józefowicz
Kurator: Magdalena Ujma
Partnerzy projektu Uppsala 2008 'KOBIETA' BETYDER KVINNA
Instytut Polski w Sztokholmie
Centrum koncertowo-konferencyjne Uppsala Konsert & Kongress,
Wydział Kultury Urzędu Gminy Uppsala
Ambasada RP w Szwecji
Polski Ośrodek Informacji Turystycznej
Attaché wojskowy RP w Szwecji
Rada ds. Kobiet w Siłach Zbrojnych RP
Wydział Promocji Handlu i Inwestycji Ambasady RP w Szwecji
Urząd Wojewódzki Regionu Uppsala
Gmina Uppsala
Związek gmin regionu Uppsala
Centrum wspierania przedsiębiorczości ALMI
Stowarzyszenie Sparbanksstiftelsen Uppland
Towarzystwo Szwedzko-Polskie w Uppsali
Konsul Honorowy RP w Uppsali
Uniwersytet Uppsalski, Centrum badań Gender Studies
Klub Kobiet Sukcesu Sabat
LOT
Nie ryzykując dużym uogólnieniem można powiedzieć, że w Polsce pozycja kobiet zawsze była specjalna i w gruncie rzeczy – silna. Można mówić o specjalnej, polskiej wersji emancypacji. Zwłaszcza w trudnych momentach naszej historii kobiety odgrywały ważną rolę, nie tylko zresztą pojmowaną tradycyjnie jako „kapłanek ogniska domowego”. Ich rola była nieoceniona zarówno w sferze duchowej jak i materialnej, a ujawniała się w czasie walk, powstań i zaborów, gdy mężczyźni szli na wojnę lub gdy musieli opuścić swoje rodziny i majątki, by udać się na zsyłkę. Kobiety były strażniczkami pamięci, tożsamości narodowej i rodzinnej, ale także i tymi, które idą do pracy i utrzymują bliskich, zarządzają majątkami pod nieobecność mężczyzn. Były pełnymi poświęcenia, gotowymi do ofiary nawet z dzieci „Matkami Polkami”; ta jednak postać, stworzona przez narodowego wieszcza, stała się jednocześnie dla Polek rodzajem kagańca, skutecznie hamując ich ambicje życiowe.
W czasach współczesnych, w PRL-u istniała także pewna wersja, wymuszonej ideologią i biedą emancypacji. Kobiety musiały pracować, bo jedna osoba nie mogła utrzymać rodziny, miały łatwiejszy dostęp do wykształcenia, a także przywilejów socjalnych: przedszkoli, dodatków do pensji na dzieci itp. Wkład Polek w podziemną działalność Solidarności był wielki, ale po odzyskaniu niepodległości w 1989 roku bohaterki tamtych lat wycofały się w cień, zostały zapomniane. Jak pisała Agnieszka Graff w książce „Świat bez kobiet”, stały się one ofiarą złożoną na ołtarzu transformacji. W Polsce wciąż toczą się spory o miejsce kobiety w społeczeństwie i rodzinie, w wielu środowiskach ideałem pozostaje kobieta idąca trzy kroki w tyle za mężczyzną, dla której największym spełnieniem jest dom. Jednocześnie Polska otworzyła się na świat, przez co zaczęły się tutaj dziać procesy przeciwstawne. Polki robią kariery, rozwijają się zawodowo, zakładają własne firmy, studiują (obecnie w polskich uczelniach studiuje więcej kobiet niż mężczyzn) i coraz dłużej pozostają niezależnymi singielkami. Polka bierze z nowoczesności i tradycji te elementy, które jej odpowiadają: będą to ambicja i determinacja do samorozwoju, ale także przywiązanie do rodziny i domu.
Magdalena Ujma, kurator wystawy ”Dziennik Polki”
Magdalena Ujma - kuratorka w Bunkrze Sztuki w Krakowie. Jej główne pola zainteresowań to problematyka gender w sztuce, refleksja nad stanem współczesnej krytyki sztuki, piękno i inne wartości estetyczne w dzisiejszym świecie. W 2003 rozpoczęła współpracę z Joanną Zielińską w kuratorskim teamie exgirls. Dotychczas zrealizowała 30 wystaw, m.in. „Last News" (2007) – o wpływie mediów i obrazów katastrof na wyobraźnię obywateli dzisiejszego świata i cykl Transkultura (2007-2008).
Informacje o artystkach i wybranych pracach
Anna Baumgart
(ur. 1966)
Artystka zajmuje się przede wszystkim wideo i rzeźbą, tworzy większe projekty-akcje, łączące w sobie działalność artystyczną, refleksję antropologiczną i socjologiczną. Z wykształcenia rzeźbiarka, ukończyła z wyróżnieniem gdańską ASP. Tematy przez nią podejmowane to analiza wpływu kultury popularnej na społeczne postrzeganie ról płciowych. Interesują ją wątki feministyczne, związane zwłaszcza z kwestią wychowania, kobiecej tradycji rodzinnej. Mieszka i pracuje w Warszawie.
Dostałam to od mamy (2002) jest rzeźbą wielkości naturalnej – autoportretem przedstawiającym artystkę i jej córkę w sukniach ślubnych. Specyficzne pozy figur, ich idealizacja, barokowe ukształtowanie fałd sukni, wreszcie wykorzystany materiał – stiuk – każe myśleć o sztuce religijnej, a zwłaszcza o polskiej tradycyjnej rzeźbie kościelnej. W ten sposób przedstawiano świętych na ołtarzach. Z jednej strony mowa więc tutaj o tradycyjnej w katolickiej Polsce wizji kobiecości, sprowadzającej kobietę do roli matki. Kobiece więzi rodzinne zostały tu jednak wyniesiony do rangi ołtarza, podkreślona została symbolicznie ich wartość. Pojawiają się takie wątki, jak przekazywanie wzorca kobiecości, wymuszona przez kulturę patriarchalną konkurencja między matkami i córkami, ich trudne relacje oparte na miłości i rywalizacji.
Karolina Breguła
(ur. 1979)
Studiowała fotografię w Sztokholmie (GFU przy Folkuniversitetet) i w Warszawie (Europejska Akademia Fotografii). Obecnie jest studentką PWSFTviT w Łodzi. Stworzyła głośny cykl fotografii i akcję społeczną Niech nas zobaczą poświęconą uwrażliwieniu społeczeństwa na sytuację osób homoseksualnych i ich lękowi przed ujawnianiem się.
www.karolinabregula.com
Aleksandra Buczkowska
(ur. 1978)
Studiowała na ASP w Warszawie i w PWSFTviT w Łodzi.
Na projekt Mężatki składa się cykl fotografii i film. Dwie młode kobiety spotykają się gdy ich mężowie wychodzą z domu i wspólnie spędzają cały dzień. Praca jest niezwykłym świadectwem kobiecej przyjaźni, mówi o tworzeniu kobiecej wspólnoty, celebrowaniu wspólnego bycia razem, święta zwyczajnych czynności, zwyczajnego życia.
Eliza Galey
(ur. 1978)
Ukończyła Wydział Artystyczny na UMCS w Lublinie. Wypracowała specjalną, pracochłonną technikę, nawiązującą do alfabetu Braille’a. Nakłuwa biały karton tworząc delikatny, niekiedy trudno dostrzegalny rysunek. Wykorzystuje wątki autobiograficzne, podejmuje tematykę samotności i wyobcowania, ale i rodzinnej tradycji przekazywanej w linii żeńskiej. Mieszka i pracuje w Lublinie.
Jej praca, zatytułowana Transgresja, umieszczona nietypowo, bo poziomo, została uzupełniona rzutowaną na nią projekcją wideo. Rysunek znajduje się na granicy rozpoznawalności, zakłóconej dodatkowo przez film. Ten zabieg sprawia, że w pracy kładzie się nacisk na odczuwanie, a nie rozumienie, na intuicję. Dlatego też praca trudno poddaje się interpretacjom, pojawiają się tutaj jednak wątki osobiste, mowa jest o alienacji nieśmiałej i niepasującej do współczesnego stylu życia kobiety, której prywatność jest zakłócana przez brutalne spojrzenia innych ludzi.
Elżbieta Jabłońska
(ur. 1970)
Ukończyła studia na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. W swojej działalności artystycznej konsekwentnie rozwija koncepcję artystki-matki – jako postawy artystycznej, polegającej na trosce o innych. Jabłońska interesuje się stykiem sfery prywatnej z publiczną. Sceny z własnego, prywatnego życia wystawia je na widok publiczny, podnosi banalne codzienne czynności (jak przygotowywanie posiłku i karmienie) do rangi sztuki. Interesuje się kwestią pracy. Poczucie humoru, empatia dla innych ludzi, pozytywna wymowa – to najważniejsze cechy jej twórczości. Mieszka w Bydgoszczy, pracuje na UMK w Toruniu.
Supermatka to instalacja fotograficzna stanowiąca ironiczną trawestacją tradycyjnej figury Matki-Polki. Scena nawiązuje również do religijnych przedstawień Madonny z Dzieciątkiem. Jabłońska przebierając się w kostium Supermana i pozując do zdjęcia na tle własnej kuchni, z własnym synem na kolanach, zdaje się mówić ironicznie o dzisiejszej Polce, która –szantażowana wizją „naturalnej roli kobiety jako matki”, musi jednocześnie pracować na co najmniej kilka etatów.
Przypadkowa przyjemność to film pokazujący artystkę trzaskającą drzwiczkami gigantycznej rzeźby złożonej z wielu nastawionych na siebie szafek kuchennych. Pospolity i lekceważony motyw kuchni przemieniony w temat godny sztuki.
Seria 40 fotografii przedstawiających sitka od zlewu z resztkami jedzenia, to jedna z najnowszych realizacji Jabłońskiej. Praca jest rodzajem dziennika. Każdego dnia 2007 roku powstawała jedna fotografia. Sitka łączą w sobie wątek obrazu posiadającego walory estetyczne (martwe natury), a jednocześnie dowartościowania banalnej codzienności.
www.elajablonska.com
Katarzyna Józefowicz
(ur. 1959)
Ukończyła rzeźbę na gdańskiej ASP. Wykonuje duże rozmiarami prace oparte na zasadzie zestawiania ze sobą modułów, wykonanych ręcznie przez artystkę z papieru. Jej delikatna sztuka kojarzyć się może z zachodnią wersją techniki Origami; wymaga niezwykłej precyzji, cierpliwości i wielu miesięcy żmudnej „dłubaniny”. Prace kojarzą się swoją otwartą strukturą z tworami natury lub też z miniaturami wielkich miast przyszłości. Technika ich wykonania kojarzy się także tkaniem dywanów, zszywaniem patchworków. Katarzyna Józefowicz mieszka w Gdańsku, pracuje na gdańskiej ASP.
Praca Gry dopuszcza działanie ze strony widza. To wielka kompozycja składająca się z 2000 drobnych kostek, stworzonych z papieru pochodzącego z ulotek reklamowych. Te elementy zostały ułożone w sposób nie do końca uporządkowany, ich symetryczna, geometryczna kompozycja przypomina model utopijnego miasta, jednocześnie jednak model ten jest częściowo naruszony, wkradły się do niego elementy nieporządku.
Małgorzata Niedzielko
(ur. 1959)
Ukończyła z wyróżnieniem rzeźbę na warszawskiej ASP. Jej sztuka, introwertyczna i kontemplacyjna, stawia opór próbom interpretacji. Minimalna, oszczędna, ale swoiście monumentalna forma łączy się tutaj z nawiązaniami do form naturalnych, świata przyrody. Artystka wykorzystuje często nieskażone domieszkami, naturalne materiały. Ważna jest dla niej kontekst konkretnej przestrzeni. Można w niej intuicyjnie wyczuć osobiste podejście i bazowanie na doświadczeniu własnej cielesności. Mieszka w Białymstoku. Pracuje w Liceum Plastycznym w Supraślu.
Rzeźba bez tytuły ma formę stołu, przez o nawiązuje do przestrzeni domowej i prywatnych rytuałów związanych z jedzeniem, spotkaniami międzyludzkimi. Jednak warstwa dźwiękowa przenosi tę rzeczywistość w sferę świata przyrody, zjawisk natury.
Agata Nowicka (Endo)
(ur. 1976)
Endo jest ilustratorką i rysowniczką. Popularność zyskała przede wszystkim z powodu prowadzonego przez siebie bloga, który jest rodzajem komiksu internetowego. Publikuje go od grudnia 2001, a rysunki z niego udostępnia na licencji Creative Commons. Ukończyła Liceum Plastyczne w Gdyni. Studiuje w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Jest autorką cyklu ilustracji poświęconego własnej ciąży opublikowanych w dodatku „Gazety Wyborczej” – „Wysokie Obcasy", który następnie został opublikowany w poszerzonej formie w komiksowym albumie Projekt człowiek (2006). Była redaktorem naczelnym pisma „Exklusiv”.
Artystka tworzy fenomenalną kronikę życia młodej kobiety w wielkim mieście. Praca zawodowa, życie prywatne, rozrywka, poważne dylematy życiowe – wszystko to składa się na zabawne i lekkie obrazki z życia nowej śmietanki towarzyskiej. Zaznaczone jednak zostało także tło wydarzeń: to Warszawa, przeżywająca właśnie gwałtowną, ustrojową transformację, to nowy polski kapitalizm. W nieco naiwnym, „dziewczyńskim” stylu Endo inteligentne snuje autobiograficzną opowieść, która jest w gruncie rzeczy ironicznym komentarzem do zachłyśnięcia się nowym tempem życia w postkomunistycznej Polsce. Doskonale przy tym wykorzystuje język kultury popularnej.
komix.blog.pl
www.agatanowicka.com
Jadwiga Sawicka
(ur. 1959)
Malarka, oprócz obrazów tworzy także fotografie, obiekty, instalacje tekstowe, powstające do konkretnych miejsc. Przy realizacji fotografii i instalacji tekstowych współpracuje z Markiem Horwatem. Jej sztuka jest świadectwem konsekwentnego zainteresowania problematyką języka, formy i opakowania. Jednocześnie pojawia się w niej odbicie prowincjonalnej Polski, z jej chaosem tanich reklam czy sklepów z używaną odzieżą. Artystka studiowała malarstwo na ASP w Krakowie. Mieszka w Przemyślu, pracuje na uniwersytecie w Rzeszowie.
Zasłona złożona z 50 papierowych pasków noszących napisy LOVE YOU HATE YOU BORE YOU pełni funkcję prowizorycznej ściany, wydzielającej przestrzeń wystawy, ale jest podatna na zniszczenie, podarcie. Różowe tło pasków niesie ze sobą niepokojące, cieliste skojarzenia, sugerujące jakąś, nieokreśloną intymność. Napisy w czarnym kolorze są agresywne, ale ta agresja nie ma swojego adresata. Niosą one wyznania uczuć, wobec których nie można pozostać obojętnym, jednak nie wiadomo kto je wyznaje i komu. Tak więc, wyznania pozostają puste w środku, tworzy się dysonans między ich intensywnością a wewnętrznym wydrążeniem. Artystka zaprojektowała także lampy, zapalające się i gasnące, z napisami takimi jak w przypadku pasków.
www.jadwigasawicka.c-net.pl
|
| |
|
| Link |
Instytut Polski |
| Link |
Uppsala Konsert & Kongress |
| Będą |
Zalogowani użytkownicy mogą tu zobaczyć listę osób, które wybierają się na Wernisaż wystawy 'Dziennik Polki' - Dni polskie w Uppsali oraz zadeklarować swoją obecność.
|
|
|
|
 | Odwiedza nas 8 gości
oraz 0 użytkowników. |
|
|
