| Autor | Quo vadis mundus? | Michalski
Wpisów: 281
Od: 2023-02-24
|  2023-03-11 17:14
Zastanawiam się nad przyszłością Johanssona/Kowalskiego. Do XIX wieku był on w stanie jako tako zrozumieć i kontrolować otaczający go świat.
Upowszechnienie maszyny parowej, elektryczności, radia czy samochodu zmusiły przeciętnego człowieka do zaakceptowania techniki choć w pełni ogarnąc zasad jej działania już nie potrafił.
Kolejną rewolucję przyniosła telewizja - to okno przez które można oglądać świat, a jednocześnie świat, przez to samo okno, formował poglądy Kowalskiego w coraz większym stopniu. Onegdaj rozmawiał on z sąsiadami o sprawach, które ich dotyczyły, teraz komentują oglądane programy i dobrym sąsiadem jest ten, który ogląda to samo.
Wiek XXI to supremacja informacji nad rzeczywistością. Zaczęło się od pecetów i telefonów komórkowych, które początkowo były narzędziami pracy ale szybko stały się niezbędnikami, tak że Kowalski został zobligowany do bycia dostępnym o każdej porze dnia.
Zaraz potem smartfon drastycznie uaktywnił te obszary w mózgu, które są odpowiedzialne za mowę. W komunikacji, w sklepach i na ulicach ludzie rozmawiali twrzą w twarz lub milczeli. Teraz, ze smartfonem w łapie, są gdzieś pomiędzy miejscem, a rozmówcą czy stroną w necie.
Mam mocną nadzieję, że uaktywni się też podzielność uwagi i zwielokrotni zdolność przyswajania informacji bo w przeciwnym razie czeka nas kraina zombie.
Matematycznie rozwój Kowalskiego jest w najlepszym razie lekko wznoszącą się prostą typu y=x/100 natomiast rozwój współczesnej technologii opisuje najlepiej hiperbola y=-1/x Szybko zbliżamy się do x=0
| | |  | Anna ZM
Göteborg
Wpisów: 604
Od: 2011-10-25
| 2023-03-12 00:11
Bardzo trafne i jednocześnie smutne. Świat zmienia się w coraz szybszym tempie, ale niestety nie powoduje to szczęśliwszego życia dla ludzi. Kiedyś rozwój techniki ułatwiał życie i spowodował że mogliśmy pracować krócej i lżej. Dzisiaj ludzie pracują coraz więcej zaniedbując kontakty z bliskimi na rzecz zdobywania korzyści materialnych. Dalekie podróże, które odbyłam jeszcze kilkanaście lat temu, dzisiaj są już niemożliwe ze względu na wojny, przestępczośc, katastrofy naturalne i epidemie chorób. Wielka szkoda! | | | |
|
|
