|
 |
Odwiedzin |
37802378 |
 |
 |
Dziś |
2822 |
 |
|
| Czwartek 25 kwietnia 2024 |
 |
| Ten wątek jest stary. Komentowanie wyłączone. |
|
| Autor | Sportowe polonicum | Uwe
Alandy
Wpisów: 16547
Od: 2003-03-12
|  2022-09-08 20:41
POLKA, KTÓRA ZAGRAŁA W FINALE US OPEN. W CZASIE OKUPACJI ODMÓWIŁA KRÓLOWI SZWECJI
Był 11 września roku 1937. W finale zawodów U.S. National Championships stanęły naprzeciwko siebie Jadwiga Jędrzejowska i Chilijka Anita Lizana de Ellis. Polka do dziś jest jedyną naszą rodaczką, która wystąpiła w finale turnieju znanego dziś pod nazwą US Open, a także Polką, która najczęściej grała w finałach zawodów zaliczanych później do Wielkiego Szlema.
25-letnia Jadwiga Jędrzejowska przyjechała pod koniec sierpnia 1937 roku do USA statkiem „Waszyngton”. „Witała ją w porcie cała kolonia polska i przedstawiciele Związku Amerykańskiego. Jędrzejowska zamieszkała w pierwszorzędnym hotelu Vanderbilt na Park Avenue” – donosił „Przegląd Sportowy”, w cyklu korespondencji z turnieju. Polska tenisistka wyglądała w Stanach jak gwiazda filmowa. Choć każdy, kto znał Jadwigę wiedział, że jest skromna i nigdy nie zapomniała o biednym dzieciństwie. Faktycznie, kariera Jadwigi zaprzeczała elitarności tenisa. Pochodziła z robotniczej rodziny z Krakowa, a na korty AZS trafiła jako nastoletnia pomoc do sprzątania, aby zarobić troszkę pieniędzy na wsparcie dla biednej rodziny. Gdy okazało się, że odbija piłkę lepiej niż niejeden tenisista pozwolono jej trenować. Stała się później najlepszą zawodniczką w historii przedwojennego tenisa i jedną z najlepszych w naszej historii.
Amerykańskie media miały ogromny problem z wymawianiem nazwiska Polki w trakcie U.S. National rozgrywanych na Forest Hills Tennis Stadium (dziś to miejsce znajduje się około 5 km od Flushing Meadows, kortów obecnego US Open). Do tej pory zachowały się nagrania kroniki Pathe, której ekipa prosi aby wymówiła swoje nazwisko, niewymawialne dla Anglosasów.
Amerykanie nazwali zatem Jędrzejowską „polską królową siatki” (Polish net queen) i „latającą Polką” (Polish flying girl). Niestety po świetnych występach przegrała w finale z Chilijką Lizaną de Ellis, która później została pierwszą latynoską notowaną z nr. 1. rankingu WTA.
Zresztą nasza tenisistka zasadniczo nie miała szczęścia do finałów, gdyż przegrała wszystkie trzy najważniejszych rozgrywek w których wystąpiła (Wimbledon w 1937 r, Nowy Jork w 1937 i Paryż w 1939)
Jędrzejowska kontynuowała podróż po USA, a oglądając mecz w Los Angeles wyjątkowo zirytował ją siedzący obok widz, który na głos komentował przebieg wydarzeń na korcie. Zwróciła mu uwagę, że wygaduje głupoty, co zakończyło się kłótnią. Owym mądralą na trybunach był… Charlie Chaplin. Sytuacja została załagodzona i pan Chaplin zaprzyjaźnił się z gwiazdą światowego tenisa.
Tuż przed wybuchem II wojny światowej Polka zdobyła tytuł wicemistrzyni turnieju w Paryżu i mistrzyni na turnieju w Zurychu. Do kraju wracała przez Niemcy, kraj który za kilka dni zaatakował Polskę.
W listopadzie 1939 roku na spotkaniu przedwojennych sportowców wraz z Januszem Kusocińskim i Ignacym Tłoczyńskim postanowili założyć kawiarnię aby znaleźć utrzymanie w czasie okupacji. W ten sposób powstała gospoda sportowa „Pod Kogutem” przy ul. Jasnej. Zatrudnienie w karczmie oprócz Jędrzejowskiej i Kusocińskiego znaleźli również siostra Jadwigi Zofia oraz lekkoatletka, medalistka olimpijska z Berlina Maria Kwaśniewska. Sportowe nazwiska niestety przyciągnęły uwagę okupanta. Do lokalu zaczęli przychodzić niemieccy żołnierze. 26 marca 1940 r. Niemcy aresztowali Janusza Kusocińskiego w bramie jego domu. Polski mistrz olimpijski zginął zamordowany w Palmirach.
Kolejnego dnia okupanci przyszli po pozostałych pracowników gospody. Wszyscy zostali przewiezieni na ul. Szucha. Zostaliśmy tam postawieni twarzami do ściany i kto ośmielił się odwrócić był natychmiast brutalnie kopany lub bity – wspominała Jędrzejowska. Na szczęście gestapowcy wypuścili sportowców na wolność. Dla wszystkich było jednak jasne, że gospoda musi zakończyć działalność.
Pewnego dnia Jadwiga odebrała ponownie wezwanie do stawienia się na komendzie Gestapo, gdzie oświadczono jej że ma wyjechać do Sztokholmu, na zaproszenie Gustawa V. Król Szwecji wysłał do Berlina pismo, w którym wystąpił do Niemców o odszukanie dawnej partnerki z kortu [spotkanie jest uwiecznione na zdjęciu] i przewiezienie jej na teren swojego kraju zachowującego neutralność w czasie wojny.
Ku zdumieniu Niemców tenisistka odmówiła wyjazdu. Było mi niezmiernie miło, że mój partner z Riwiery „Mister G” pamiętał o mnie i chciał mi przyjść z pomocą. Jednak nie mogłam zdezerterować z ojczyzny i opuścić mych najbliższych – wspominała po latach Jędrzejowska. Sportsmenka w niezwykle trudnych warunkach przetrwała okupację. Po wojnie uprawiała jeszcze tenis. Zmarła w roku 1980.
https://www.facebook.com/h istoriajakiejnieznacie/posts/pfbid02xbmRR DvHTjkbi3UkP2gG5z9eA2RyV9qBq9wnj5sEBT5rMn NCLSc3bSjnT3QSKpjbl | | |  | | Poważny temat! Ten temat został oznaczony jako poważny. Oznacza to, że autor oczekuje poważnej dyskusji lub odpowiedzi na pytanie. | alwa12
Wpisów: 12778
Od: 2015-08-26
| 2022-09-10 00:34
Bardzo ciekawy temat, nie znalam historii tej polskiej tenisistki, tylko wiem ze Kusocinskiego zamordowali
Niemcy. Fajnie bylo sie dowiedziec o naszych sportowcach.
Przed wojna moj ojciec byl bokserem i mial nawet tytuly
mistrzowskie w Wilnie i Warszawie. uprawianie sportu
uratowalo mu zycie, bo dzieki wspanialej kondycji fizycznej mogl przetrwac katorge sowiecka. | | | |
|
| | Ten wątek jest stary. Komentowanie wyłączone. |
|
|
|
|
 | Odwiedza nas 33 gości
oraz 1 użytkowników. |
|
|
