Przedstawiamy reakcję docenta skandynawistyki i profesora jęz. niemieckiego Franka Michaela Kirscha na kontrowersyjny postulat prof. Radetzkiego:
W DN z 28 czerwca ekonomista Marian Radetzki pisze, że wszyscy Szwedzi z powodów ekonomicznych powinni przejść na angielski jako język ojczysty. Nie mam zamiaru wchodzić w detale co ja, jako skandynawista i germanista, uważam na temat tej wariackiej propozycji, ale przekażę ten pomysł paru niemieckim kabareciarzom.
Specjalnością Radetzkiego jest ekonomia. Podobnie jak przyszły kanclerz uniwersytecki (głowa UHÄ - Zarządu Uniwersytetów i Szkół Wyższych – przyp. tłum.), który stał się znany jako orędownik angielskiego na KTH (Kungliga Tekniska Högskolan – Królewska Politechnika, przyp. tłum.), widzi on zbawienie w zarządzeniu posługiwaniu się angielskim. Szwedzi mają zapomnieć swój język ojczysty. Jest to tak oderwane od rzeczywistości, że można by sądzić, iż mieszka on w Absurdystanie, w którym wszak z pewnością można by stanąć w obronie absurdystańskiego.
Jak wygląda rzeczywistość? Oto uderzający przykład: największym partnerem handlowym Holandii są Niemcy. Analiza, zrobiona przez holenderską Radę Eksportową wykazała, że kraj ten traci rocznie 7 miliardów euro ze względu na brak znajomości samego niemieckiego. Nikt tam nie umie przeczytać oferty handlowej, rozmówić się przez telefon itd. Największym partnerem handlowym Szwecji są również Niemcy. W przeciwieństwie do Holandii w Szwecji rozumie się nie tyle sam problem, co fakt słabej znajomości języka. – Czyż nie jest to najwyższy czas aby Niemcy nauczyli się angielskiego? ( w domyśle – svengelska czyli szwengielski) – rezonuje się nosowym głosem. Przy takim nastawieniu przestaje dziwić fakt, że eksport Szwecji do Niemiec wynosi tylko prawie połowę importu z tego kraju. Jeśli chce się sprzedawać to trzeba znać język kupującego, a w tym Szwecja stała się skrajnie zła, m. in. z powodu ślepego inwestowania w jeden jedyny język obcy – angielski i połowicznej, pozbawionej zaangażowania inwestycji w język ojczysty – szwedzki.
Szwedzka gospodarka potrzebuje znajomości współczesnych języków, czego wielu szwedzkich decydentów jeszcze nie zrozumiało. Być może myślą już oni w swojej najczęściej łamanej, okaleczonej angielszczyźnie. Polecam raport UE p.t. „Effects on the European Economy of Shortages of Foreign Language Skills in Enterprise” (wpływ braku znajomości języków obcych w przedsiębiorstwach na ekonomię europejską), jest dostępny na internecie po francusku, angielsku i niemiecku. Raport stwierdza: Europa traci rocznie ponad 900 miliardów koron z powodu złej znajomości języków światowych!
Jednostronne stawianie na angielski jest całkowice błędne. Swiat jest o wiele większy. To, czego potrzeba, to jest językowa różnorodność, a więc, oczywiście, potrzeba również dobrej znajomości szwedzkiego. Jest o wiele łatwiej nauczyć się języków obcych, kiedy dobrze zna się ojczysty. Młodzież chce tego, a i ekonomia miałaby się o wiele lepiej.
Jak na razie nawet Högskoleverket (Zarząd Szkół Wyższych – przyp. tłum.) i Vetenskapsrådet (rada naukowa – przyp. tłum.) biją brawo kiedy to „wielokulturowa i multinaukowa” szkoła wyższa o profilu wschodnioeuropejskim i bałtyckim – Södertörn – kasuje jako oddzielne przedmioty takie światowe języki jak hiszpański, rosyjski, niemiecki, francuski i polski . W ten sposób absurd wygrał jeszcze jedną bitwę w tym kraju, gdzie wymienione języki oficjalnie nazywa się MAŁYMI.
Good night, Sweden (dobranoc, Szwecjo – przyp. tłum.)
Frank-Michael Kirsch, docent skandynawistyki i profesor języka niemieckiego
Zródło: „Dagens Nyheter” 6 lipca 2007
|
