|
|
Tekst: Elisabeth E. Crona
| 
2006.03.23
|
Do Norrköpingu wiosna zawitała wspaniałym koncertem w wykonaniu Miedzynarodowej Dziecięcej Grupy Tanecznej "Malwa", który odbył się w sobotę 18 marca. Pani Elisabeth E. Crona spotkała się z inicjatorką i założycielką grupy Malwa, Panią Jolantą Lejman.
Elisabeth Crona: Proszę powiedzieć jak to się wszystko zaczęło?
Jolanta Lejman: To już przeszło 17 lat od dnia powstania grupy "Malwa". Przez te wszystkie lata tańczyły z nami dzieci, które dzisiaj są już dorosłymi ludźmi. I coraz częściej przychodzą na próby ze swoimi dziećmi... To miłe.
E.C.: A dzisiaj - kto tańczy w zespole?
J.L.: "Malwa" składa się z czterech grup o rożnym stopniu zaawansowania i wieku. Najmłodszy uczestnik to 2-letni Johannes, który już dziś wykazuje duże poczucie rytmu. Dziewczęta z najstarszej grupy to 15-latki, które od kilku lat tańczą w zespole.
E.C.: Jaki repertuar dominuje w zespole?
J.L.: Jestem Polką wiec w naszym repertuarze znajdują się przepiękne, polskie tańce ludowe i narodowe. Dzieci tańczą dostojnego poloneza i posuwistego kujawiaka. Ale także skocznego oberka i mazura. Ulubionym tańcem jest krakowiak. Chętnie tańczymy także tańce pochodzące z innych krajów jak choćby can-can czy tańce irlandzkie. Coraz częściej też do choreografii Moniki i Melissy Lejman.
E.C.: Wiem, że to właśnie pani córki stawiały pierwsze kroki w "Malwie".
J.L.: Tak. Monika, która tańczyła w "Malwie" przez 14 lat, obecnie profesjonalnie zajmuje się tańcem, pracując jako nauczycielka tańca w Sztokholmie. Melissa zaczynała tańczyć, gdy miała niespełna 2 lata i obecnie prowadzi sama dużą grupę.
E.C.: Zauważyłam, że nie tylko dzieci polskie tańczą w "Malwie" - czy to prawda?
J.L.: Tak, bo przecież muzyka, taniec to język uniwersalny, zrozumiały dla wszystkich.
E.C.: Słyszałam, że dzisiejszy koncert dedykowany był osobie szczególnie lubianej przez dzieci - Pani Zosi?
J.L.: Tak, a Pani Zosia to także moja mama, która od początku istnienia zespołu jest naszym dobrym duchem. Jest niezastąpiona, bo to Ona szyje, pierze, krochmali i prasuje stroje, w których tańczą i występują dzieci. Babcia dogadza dzieciom przygotowując ulubione potrawy podczas długich i męczących treningów. Tym koncertem chcieliśmy podziękować za Jej ciepło i oddanie.
E.C.: Dziękuję za rozmowę. Jednocześnie pragnę podziękować Wam, za to, że jesteście. Ze swoim tańcem i śpiewem przybliżacie nam muzykę z rożnych stron świata.
J.L.: Ja również dziękuję.
|
| |
|
|
|
