|
 |
Odwiedzin |
37782646 |
 |
 |
Dziś |
2969 |
 |
|
| Piątek 19 kwietnia 2024 |
 |
|
|
Tekst: Dana Platter
| 
2005.10.14
|
Film nosi tytuł ”Bortglömda” czyli „zapomniani”. To jedno słowo od razu wprowadza w temat. Wiemy już z góry, że będzie pokazane jakieś nieszczęście, bieda, stagnacja i niemożność zmiany sytuacji życiowej. I tak też jest.
Obie bohaterki filmu i ich rodziny to reprezentantki polskiej rzeczywistości: bezrobocia i nędzy. Dziewczyny ze wsi-pozostałości po PGR-ach, w których nie ma się z czego utrzymać, jadą do Warszawy w poszukiwaniu pracy. Mają ambicję wysyłać pieniądze swoim rodzinom; Gosia ma matkę chorą na raka, która niknie w oczach i nie ma na leczenie. W ich domach nie ma nawet kawałka chleba! Jedynym oparciem jest religia i w niej szukają pociechy.
Dziewczyny nie mają żadnego wykształcenia ani zawodu ani też nikogo w stolicy nie znają. Nie znają się też nawzajem. Wpadają z deszczu pod rynnę – w Warszawie też nie mogą dostać pracy. Jedna z nich ląduje w schronisku dla bezdomnych, druga u zakonnic. Ania dostaje w końcu chwilowo pracę sprzątaczki w szpitalu psychiatrycznym, Gosia może zostać tylko prostytutką. Kamera śledzi rzeczywistość jak z Dickensa czy Victora Hugo (tylko odzież i obraz miasta jest inny): nędza, rozpacz, totalna beznadzieja, niemożność odbicia się od dna. Dziewczęta napotykają młode kobiety w niewiele lepszej sytuacji, które próbują im pomóc. Ania znajduje nawet miłość w osobie bezdomnego alkoholika i zostaje postawiona przed wyborem: czy przyjąć pomocną dłoń koleżanki czy zostać z ukochanym w schronisku dla bezdomnych. Koleżanka próbuje przerobić dziewczynę na utrzymankę. Gosia ma do wyboru pracę w pornoklubie albo powrót do domu. Wielkie miasto poza upodleniem nie ma nic dziewczynom do zaoferowania.
Film jest nakręcony sprawnie i akcja toczy się wartko. Ma się wrażenie, że to obraz fabularny, a nie dokumentalny. Bohaterki nie mówią do kamery o swoim życiu, one to życie przeżywają.
Jedynym może minusem filmu jest, że finał był do przewidzenia. Przy tak kolosalnym bezrobociu, gdzie na każdą nawet najniżej opłacaną pracę są setki, często tysiące chętnych, dziewczyny ze wsi nie mają szans. Ciekawe (i oryginalne) byłoby przedstawienie młodych ludzi z zawodami i/lub po studiach oraz ich próby urządzenia się w wielkim mieście.
Tak czy owak – film ten to realistyczny i ponury przyczynek do obrazu współczesnej Polski, kraju w środku Europy, gdzie 55% ludności żyje ponizej minimum egzystencji.
Film wyreżyserowała i zrealizowała w szwedzkiej wytwórni Agnieszka Łukasiak, która urodziła się w Polsce i przyjechała do Szwecji wraz z rodzicami w wieku siedmiu lat. Agnieszka ukończyła Szkołę Filmową w Łodzi i ma obecnie lat dwadzieścia osiem. Jest to jej drugi pełnometrażowy film dokumentalny po pamiętnej „Algerii”(2002)
|
Agnieszka Łukasiak "Bortglömda" (Hysteria Film AB Stockholm 2005).
Czas trwania 1 godzina 28 minut.
Premiera 30 września 2005.
Film można zobaczyć w:
Kino "Zita" Sztokholm,
"Hagabion" Göteborg,
"Panora" Malmö,
"Kino" Lund,
"Elektra", Västerås,
"Folkets Bio" Umeå |
|
|
|
|
|
|
 | Odwiedza nas 32 gości
oraz 1 użytkowników. |
|
|
