|
 |
Odwiedzin |
38982461 |
 |
 |
Dziś |
1757 |
 |
|
| Niedziela 15 czerwca 2025 |
 |
|
|
| | 
3/1996
|
Pod tytułowym skrótem kryje się nazwa: Europejska Rada Wspólnot Polonijnych. O jej powstaniu i o przystąpieniu do niej Zrzeszenia Organizacji Polonijnych w Szwecji pisaliśmy w poprzednich numerach. Przypomnijmy więc pokrótce o co chodzi?
W grudniu 1993, w Londynie odbyło się spotkanie przedstawicieli ośmiu organizacji polonijnych z państw naszego kontynentu. Postanowiono na nim powołać ERWP, której głównym celem miała być współpraca w dziedzinie promowania interesów Polski i polonijnych organizacji na forum europejskim. Motorem powołania Rady było Zjednoczenie Polskie w Wielkiej Brytanii i jego prezes dr Zygmunt Szkopiak. Jemu też powierzono funkcje przewodniczącego ERWP a Zjednoczeniu prowadzenie sekretariatu.
Pierwszy rok działalności nie był jednak zbyt owocny. Słowny entuzjazm uczestników londyńskiego spotkania nie wystarczył gdy przyszło podejmować konkretne działania. Sprawdzianem były m.in. wybory do Parlamentu Europejskiego w 1994. Jedynie w Wielkiej Brytanii i we Francji tamtejsze organizacje polonijne zdobyły się na poważniejszą akcję promocyjną polskich aspiracji wejścia do UE i NATO wśród przyszłych parlamentarzystów.
Powstał więc pomysł, rzucony przez redaktora londyńskiego "Orła Białego" Wiktora Moszyńskiego, by stworzyć Centrum promowania spraw polskich i polonijnych przy brukselskiej siedzibie Unii Europejskiej. Centrum takie mogłoby w sposób bardziej profesjonalny zajmować się tą problematyką. A umieszczone "w sercu Europy" Brukseli byłoby bliskie rozgrywających się tam spraw.
Propozycję powołania w przyszłości takiego Centrum wysunięto na konferencji ERWP odbytej w październiku 1994 również w Brukseli. W spotkaniu tym uczestniczył prezes Zrzeszenia Organizacji Polonijnych w Szwecji, Tadeusz Adam Pilat a Zrzeszenie stało się aktywnym członkiem Europejskiej Rady. Reprezentuje w niej Polonię Szwedzką wspólnie z Kongresem Polaków w Szwecji.
Brukselska konferencja odrzuciła też dotychczasowy pojałtański podział Europy. Niemałą rolę odegrali tu reprezentanci Polonii Szwedzkiej: Jolanta Halkiewicz i Tadeusz Adam Pilat. Postulowali bowiem przyjęcie do ERWP organizacji polonijnych państw Europy Środkowej i Wschodniej. I chociaż państwa te nie są członkami UE czy NATO, konferencja uznała, iż ważniejsze jest równouprawnienie wszystkich europejskich środowisk polonijnych. Ostateczne decyzje w tych sprawach miał podjąć Zjazd ERWP planowany na 1995. Nie doszło jednak do niego z najróżniejszych przyczyn. I dopiero w kwietniu br. odbył się on w Polsce, w Pułtusku.
Uczestniczyły w nim delegacje z 16 krajów. Reprezentowały ok. 3 milionową rzeszę Polonii, zamieszkującej na terenach UE i ponad 4 mln. osób narodowości polskiej, zamieszkałych w innych państwach. Nasze Zrzeszenie reprezentowali: prezes Tadeusz Adam Pilat - był sekretarzem Zjazdu i przewodniczącym komisji kultury - oraz wiceprezes Maria Olsson, którą wybrano sekretarzem komisji do spraw lobbyingu.
Zjazd m.in. zlecił opracowanie projektu Europejskiego Funduszu Polskiego, który ma finansować biuro w Brukseli. Biuro to ma, jak to stwierdzono w Deklaracji Zjazdu, "...promować sprawy polonijne i polskie na szczeblu europejskim, a szczególnie przy Unii Europejskiej oraz monitorować i wywierać wpływ na inne instytucje międzynarodowe jak np. NATO, Unia Zachodnio-Europejska i Rada Europy, jak również na poszczególne instytucje krajów członkowskich EU..."
|
|
|
|
|
|
|
 | Odwiedza nas 31 gości
oraz 0 użytkowników. |
|
|
