| |
Rok Janusza Korczaka w Szwecji: Prawo dziecka do szacunku - wykład i dyskusja panelowa.
Gość honorowy: Thomas Hammarberg
13 września
godz. 18.00
ABF, sala Z, Sveavägen 41, Sztokholm
Wykład:
Thomas Hammarberg
Dyskusja panelowa:
Sven Hartman, Birgitta Qvarsell, Siv Fischbein, Eskil Franck, Thomas Hammarberg
Moderator:
Ylva Wibaeus
Prawa dziecka są dziś niezwykle aktualnym tematem na całym świecie. Międzynarodowa współpraca w celu zwiększenia świadomości dotyczącej praw dziecka trwa nieprzerwanie od początków XX wieku. Jednym z pionierów w dziedzinie popularyzacji wiedzy na temat praw dziecka był polski lekarz pediatra, nauczyciel oraz pedagog Henryk Goldszmit (1878-1942) szerzej znany pod pesudonimem - Janusz Korczak.
13 września dzięki współpracy Szwedzkego Towarzystwa Korczakowskiego, Instytutu Polskiego w Sztokholmie, ABF, Towarzystwa Szwedzko-Polskiego oraz Forum för levande historia odbędzie się wieczór poświęcony kwestii praw człowieka oraz praw dziecka w dzisiejszym świecie.
Wykład wygłosi Thomas Hammarberg były Komisarz Praw Człowieka Rady Europy i popularyzator wiedzy na temat idei pedagogicznych Korczaka.
W dyskusji panelowej poza honorowym gościem, Thomasem Hammarbergiem wezmą też udział: Eskil Frank - dyrektor Forum för levande historia, profesorzy Siv Prischbein,
Sven Hartman oraz Birgitta Qvarsell z Uniwersytetu Sztokhomskiego. Moderatorem spotkania będzie doktor filozofii oraz przewodnicząca Towarzystwa Korczakowskiego - Ylva Wibaeus.
Podczas spotkania czytane będą także teksty autorstwa Janusza Korczaka.
Uchwałą Sejmu RP rok 2012 został oficjalnie ustanowiony rokiem Janusza Korczaka. W 2012 r. przypadają dwie ważne rocznice związane z postacią Korczaka - 70. rocznica śmierci w obozie zagłady w Treblince i 100. rocznica założenia przez niego Domu Sierot.
Korczak podkreślał, że każde dziecko jest przede wszystkim człowiekiem, walczył przeciwko uprzedmiatawianiu dziecka. Zostawił wiele dobrych wskazówek dla rodziców i wychowawców, o których warto pamiętać.
Dzieci to przyszli ludzie. Więc dopiero będą, więc jakby ich jeszcze nie było. A przecież jesteśmy: żyjemy, czujemy, cierpimy.
Dziecko małe , lekkie, mniej go jest. Musimy pochylić, zniżyć ku niemu.
Całe wychowanie współczesne pragnie, by dziecko było wygodne. Konsekwentnie, krok za krokiem dąży, aby uśpić, stłumić, zniszczyć wszystko, co jest wolą i wolnością dziecka, hartem jego ducha, siłą jego zadań i zamierzeń. Grzeczne, posłuszne, dobre, wygodne, a bez myśli o tym, że będzie bezwolne wewnętrznie i niedołężne życiowo.
Nie tak ważne żeby człowiek dużo wiedział, ale żeby dobrze wiedział, nie żeby umiał na pamięć a żeby rozumiał, nie żeby go wszystko troszkę obchodziło, a żeby go coś naprawdę zajmowało, żeby miał zamiłowanie.
Mów dziecku, że jest dobre, że może, że potrafi.
Ma dziecko przyszłość, ale ma i przeszłość: pamiętne zdarzenia, wspomnienia, wiele godzin najistotniejszych samotnych rozważań. Nie inaczej niż my pamięta i zapomina, ceni i lekceważy, logicznie rozumuje i błądzi, gdy nie wie. Rozważnie ufa i wątpi.
Organizatorzy:
Szwedzkie Towarzystwo Korczakowskie, ABF, Instytut Polski w Sztokholmie, Towarzystwo Szwedzko-Polskie oraz Forum för levande historia
Więcej o roku Korczaka:
http://en.2012korczak.pl/
http://www.polskainstitutet.se/korczak_year
|
