|
 |
Odwiedzin |
37865563 |
 |
 |
Dziś |
135 |
 |
|
| Środa 15 maja 2024 |
 |
|
|
|
| |
Jak się czujemy? - Szwedzka Polonia w liczbach (2) |
|
|
|
|
|
|
Tekst: Michał Haykowski
| 
1/1996
|
Jacy jesteśmy, my Polacy mieszkający w Szwecji? Ilu nas jest? Jak sobie radzimy? Jakie jest nasze wykształcenie i pozycja społeczna? Na te pytania staraliśmy się znaleźć odpowiedź w poprzednim numerze "Polonii".
Podstawą były wyniki badań przeprowadzonych na zlecenie Rzecznika do spraw Dyskryminacji - Diskrimineringsombudsman (DO). Głównym ich celem było określenie stopnia poczucia dyskryminacji przez osoby cudzoziemskiego pochodzenia zamieszkałe w Szwecji. Do tego celu wybrano, pisaliśmy o tym, cztery grupy: anglojęzycznych Afrykanów, Arabów, przybyszy z Ameryki Południowej i Srodkowej określanych jako Latynosi i Polaków.
Już na wstępie badań okazało się, że dociekania na temat szwedzkiej Polonii wcale nie będą łatwe. Polacy na równi z Afrykanami niechętnie odpowiadali na zadawane pytania. Dopiero po kolejnych pisemnych prośbach i nawet telefonicznych rozmowach wreszcie się zdecydowali i na zakończenie odpowiedziało aż ponad 72 proc. czym wyprzedziliśmy pozostałe grupy.
Ale jak i poprzednio pozostawmy badania porównawcze z innymi grupami. Spróbujmy na podstawie wyników ankiet odpowiedzieć na pytanie Jak się my Polacy czujemy w Szwecji? Określając stopień trudności w uzyskaniu szwedzkich przyjaciół 13.3 procent naszych rodaków twierdzi, iż jest to sprawa bardzo łatwa. 11.2 proc., że bardzo trudna. Natomiast aż 39.3 proc. sądzi, że stosunkowo łatwa a 36.1 jest przeciwnego zdania i odpowiada: stosunkowo trudna. Równocześnie przy bliższym sprawdzaniu okazuje się, że największą łatwość w nawiązywani u takich przyjacielskich kontaktów mają ludzie młodzi. Jest to oczywiste. Natomiast największe kłopoty mają ludzie z wyższym wykształceniem.
Mając to w pamięci oceniać trzeba fakt, że np. łatwiej takie przyjaźnie ze Szwedami nawiązują Latynosi i Arabowie. Te grupy mają bowiem niższy średni poziom wykształcenia.
Polacy najmniej się skarżą na objawy dyskryminacji w Szwecji z racji swego pochodzenia. Ale i pośród nas znaleźć można i takich, którzy twierdzą, że spotkały ich podobne przykrości. Aż 85.9 proc. rodaków powiada, że nigdy nie byli szykanowani przez sąsiadów z powodu pochodzenia. Jednak 11 proc. twierdzi że spotkało ich to jeden - dwa razy. 3.2 proc., że więcej razy.
16.6 proc. poddanych było raz lub dwa razy dyskryminacji w miejscu pracy. Nigdy się z tym zjawiskiem nie spotkało 64.4 proc. 3.5 proc. twierdzi iż zetknęli się z tym trzy, cztery - razy, natomiast pięć lub więcej razy - 1.8 proc. W obu wypadkach żaden z Polaków nie zdecydował się zgłosić z tym problemem na policję i złożyć skargę.
Podobnie postępujemy nawet gdy z powodu cudzoziemskiego pochodzenia stajemy się ofiarami np. przemocy, napadu, kradzieży, obelg na ulicy czy w metrze. Bez wątpienia Polaków w porównaniu z pozostałymi trzema grupami dużo rzadziej spotykają takie przykrości ale niektórzy jednak ich nie uniknęli. Na ulicy lub w metrze zetknęło się z groźbami, demonstracyjną niechęcią, lub jakąś formą prześladowania 12 proc. Niektórzy nawet wielokrotnie. Z czynną agresją nieco ponad 2 proc.
Prawie 3 proc. twierdzi, że z powodu swego pochodzenia nie byli wpuszczani do restauracji, pubu, nocnego klubu lub dyskoteki albo na dancing. Podobne przykrości zupełnie nie spotykają jednak Polaków w sklepach.
Również w odniesieniu do postępowania: policji, urzędów pośrednictwa pracy, służby zdrowia, służby socjalnej (socialtjänsten) czy kasy ubezpieczeń (försäkringskassan) Polacy mają mało zastrzeżeń. Niewielu z nas sądzi, że zostało niesprawiedliwie potraktowanych w tych instytucjach z powodu pochodzenia. W stosunku do policji np. zastrzeżenia tego typu wysuwa tylko 5.9 proc. tych, którzy się z policją kiedykolwiek spotkali. W stosunku do służby socjalnej 5.3 proc. Stosunkowo najwięcej i jest to dziwne, bo aż 8.4 proc. naszych rodaków twierdzi, że obce pochodzenie było przyczyną złego lub gorszego ich traktowania przez służbę zdrowia.
Ciekawe ale i zastanawiające są odpowiedzi na pytanie: Jaki według Ciebie jest stosunek społeczeństwa szwedzkiego do twojej grupy narodowościowej? Jaki według ciebie jest ten stosunek: młodzieży, średniego pokolenia i osób starszych?
Przy ocenie każdej z tych trzech kategorii wiekowych odpowiadającym pozostawiono do wyboru pięć ocen: bardzo negatywny, dosyć negatywny, neutralny, dosyć pozytywny i bardzo pozytywny. W odniesieniu do młodzieży szwedzkiej tylko 3.8 Polaków uznało, że jej stosunek do nas jest bardzo negatywny. 27.8 proc stwierdziło, że jest dosyć negatywny. Jako neutralny określiło go 41.7 proc. Za dosyć pozytywny uznało go 24.4 proc a za bardzo pozytywny 2.3 proc.
Oceniając stosunek średniego pokolenia do polskiej grupy 3 proc. określiło go za bardzo negatywny, jako dosyć negatywny 25.7 proc, za neutralny 39 proc, dosyć pozytywny 28.3 proc a za bardzo pozytywny 9.2 proc.
Natomiast przy pytaniu o osoby starsze oceny były następujące. Stosunek bardzo negatywny 6.5 proc., dosyó negatywny 20.2 proc., neutralny 33.2 proc., dosyć pozytywny 30.9 proc., bardzo pozytywny 9.2 proc.
Tak więc Polacy sądzą w większości, że stosunek do nich szwedzkiego społeczeństwa jest przede wszystkim neutralny. Więcej jest też sympatii niż niechęci. Niepokój natomiast budzi fakt, że oceniając młodzież szwedzką więcej zauważają wśród niej niechęci niż sympatii. (Najpopularniejsza jest wśród niej jednak postawa neutralna).
Być może to jest właśnie przyczyną, że ani jeden z pytanych o to naszych rodaków nie zdobył się na stwierdzenie iż w ostatnim okresie zmniejszyła się poważnie w Szwecji niechęć do cudzoziemców. Zaledwie 2.9 proc. zauważa niewielki jej spadek. 25.7 sądzi, że nie nastąpiły tu żadne zmiany. Aż 48.2 proc. czyli większość uważa iż nieco wzrosła a 23.2 wzrost ten określa jako poważny.
W tej sytuacji, jak wynika z wcześniej przytoczonych opinii Polacy, nie uważają się za dyskryminowanych ale stosunkowo krytycznie oceniają społeczeństwo wśród którego żyją.
Pytani czy Szwecja jest krajem nieprzyjaznym cudzoziemcom aż nieco ponad 61 proc. odpowiada, że jest nim w pewnym stopniu, tylko 5 proc. twierdzi, że w stopniu wysokim natomiast 33.9 proc uważa, że zupełnie nie.
Wydaje się więc, że Polonia Szwedzka czuje się dobrze i pewnie w Szwecji. Równocześnie zauważa pewne zagrożenia dla siebie mogące pojawić się w przyszłości. Stąd chyba jej dążenie do asymilacji. Wtopienia się w szwedzkie społeczeństwo. Świadczą o tym np. przytoczone w poprzednim numerze "Polonii" dane o poczuciu lojalności i wspólnoty ze Szwecją w porównaniu z ojczyzną. Potwierdzają to też sądy o wadze zachowania własnych tradycji kulturalnych i obyczajów. Za zupełnie nieważne lub niezbyt ważne uważa je aż 39.9 proc.
Na. podstawie tych jednych badań trudno budować zdecydowane oceny. Dają one jednak sporo do myślenia i obalają niektóre krążące opinie o samopoczuciu polskiej grupy w Szwecji.
|
Opracowano na podstawie: Anders Lange, "lnvandrare om diskriminering. En enkät- och intervjuundersökning om etnisk diskriminering på uppdrag av Diskrimineringsombudsmannen (DO)". CEiFO, 1995.
|
|
|
|
|
|
|
 | Odwiedza nas 3 gości
oraz 1 użytkowników. |
|
|
