|
 |
Odwiedzin |
37780712 |
 |
 |
Dziś |
1035 |
 |
|
| Piątek 19 kwietnia 2024 |
 |
|
|
"Kroke" w Instytucie Polskim w Sztokholmie.
Wszystkie zdjęcia zostały wykonane podczas koncertu w Instytucie Polskim w Sztokholmie. Autorka niniejszego tekstu była zaś obecna na koncercie w Gröna Lunds Teatern.
Jest ich trzech: Tomasz Kukurba - skrzypce, vocal; Jerzy Bawół
- akordeon i Tomasz Lato - wiolonczela. Na scenie w czarnych melonikach i białych koszulach, w feerii świateł i aplauzie publiczności. To zespół KROKE - klezmer acoustic musik. Ich muzyka - przejmująca i wibrująca jakąś tajemnicą tęskną nutą trafia w najskrytsze zakamarki duszy.
Ich muzyka, perfekcyjnie wykonana, przyciąga tłumy słuchaczy. Kolejny raz odwiedzili Sztokholm i zagrali dwa koncerty; pierwszy oczywiście w Instytucie Polskim i drugi w Gröna Lunds Teatern.
I czy to sprawił "Kolega maj" kipiący kwieciem i świeżą zielenią, czy owa nuta klezmerskich skrzypiec - dość, że nie bacząc na nocną porę, przeszłam po koncercie pół miasta piechotą by ochłonąć. Rozmawiałam też chwilę z muzykami.
Krystyna Stochla: Może na początek wyjaśnijmy sobie znaczenie słowa "klezmer".
Tomasz Kukurba: "Klezmer" to w jidysz wyraz dwuczłonowy i oznacza: muzyk i instrument.
Ale potocznie uważa się, że to knajpiany grajek.
Tomasz Lato: To tylko w Polsce słowo klezmer nabrało lekko pejoratywnego zabarwienia. Może dlatego, że po wojnie nie było już prawdziwych klezmerów. Ci żydowscy muzycy ze swymi instrumentami byli wszechstronni. Grali muzykę użytkową, do tańca, na weselach i zabawach, ale też z klezmerów kompletowało się orkiestrę symfoniczną. Wtedy grali muzykę klasyczną.
Od czego wyszliście, skąd mieliście nuty?
T.L: Gramy bez nut, chociaż je oczywiście znamy, mamy muzyczne wykształcenie. To nasza fascynacja muzyką orientu. Początkowo graliśmy tylko dla przyjemności, ale zauważyliśmy, że taka muzyka podoba się, ma coraz szerszy krąg odbiorców i zaczęliśmy koncertować, nagrywać. Stało się to wreszcie po kilku latach naszym sposobem na życie. Wyjeżdżaliśmy też na festiwale, przysłuchiwaliśmy się jak i co grają inni. To co teraz słyszymy po dziewięciu chyba latach wspólnego muzykowania to przemieszane wpływy muzyki bałkańskiej, żydowskiej, meksykańskiej i hinduskiej. No i jazzu, bo graliśmy też jazz. Ta muzyka nas fascynuje, często spontanicznie na scenie wplatamy nowe brzmienia, tak jak było dzisiaj.
Koncertujecie na całym świecie?
T.L: Nie, nie spieszymy się tak bardzo "za wielką wodę". Jest wiele miejsc w Europie, w których jeszcze nie graliśmy.
Co robić będziecie w najbliższym czasie?
T.L: Jutro odlatujemy do Norwegii, gdzie mamy dwa koncerty i zaraz z Bergen do Londynu, gdzie gramy tylko jeden utwór: czardasza Montiego na wielkim telewizyjnym show. To duże przedsięwzięcie i świetna zabawa.
Życzę więc sukcesów, dziękuję za dzisiejszy koncert i rozmowę. Ostatnie jeszcze pytanie: czy zawsze macie taką gorącą, taką wrażliwą publiczność?
T.L: Zawsze!
|
|
|
|
|
|
|
 | Odwiedza nas 22 gości
oraz 0 użytkowników. |
|
|
